ارزيابي نقش شهرك صنعتي البرز در شاخص ‌هاي توسعۀ پايدار روستايي

هدف: هدف از اين مطالعه، ارزيابي تاثير شهرك‌هاي صنعتي البرز در استان قزوين بر ميزان پايداري روستاهاي پيراموني آن و همچنين، ارزيابي تاثير فاصله از شهرك صنعتي بر پايداري شاخص هاي توسعۀ روستايي مي‌باشد. روش: اين تحقيق از نوع علّيهم‌بستگي و روش تحقيق نيز توصيفي– تحليلي بوده و براي جمع‌آوري اطلاعات از ابزار پرسش‌نامه استفاده شده است. جامعۀ آماري مورد مطالعه شامل روستاهاي بخش مركزي شهرستان البرز مي باشد كه طبق سرشماري 1390 در مجموع داراي 15907 نفر است و جامعۀ نمونه طبق فرمول كوكران 317 نفر برآورد شده است. انتخاب جامعۀ نمونه جهت تكميل پرسش‌نامه‌هاي ميداني به روش تصادفي سيستماتيك بوده است و تعداد نمونه‌ها نيز به روش طبقه‌اي و بر مبناي نسبت جمعيت توزيع شده است. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان مي‌دهد تاثيرات شهرك صنعتي بر روستاهاي پيراموني خود در سطح متوسطي قرار دارد و اين پيامدها در ابعاد مختلف با هم هم‌سو نيستند. همچنين، با فاصله از شهرك صنعتي البرز از ميزان پايداري روستاها در ابعاد اجتماعي، اقتصادي و كالبدي كاسته و بر ميزان پايداري‌هاي زيست‌محيطي افزوده مي‌شود. محدوديت‌ها: عدم امكان دسترسي به داده‌هاي اقتصادي و زيست‌محيطي، عدم همكاري مديريت شهرك صنعتي البرز راهكارهاي عملي: با توجه به نتايج تحقيق تهيۀ طرح‌هاي لازم در چهارچوب طرح‌هاي سامان‌دهي زيست‌محيطي و كالبدي، استقرار صنايع مرتبط با توليدات روستاهاي منطقه در شهرك صنعتي البرز و جذب نيروهاي متخصص بومي مي‌تواند بر تاثيرات مثبت اين شهرك در روستاهاي پيراموني بيفزايد. اصالت و ارزش: شهرك‌هاي صنعتي ذاتاً داراي صنايع شهري هستند؛ اما پيامدهاي قابل توجهي بر تحولات توسعۀ نواحي روستايي پيراموني خود مي‌گذارند. از اين رو، واجد بررسي و اهميت هستند؛ علاوه بر آن، به‌كارگيري روش سنجش پايداري پرسكات آلن براي ارزيابي ميزان تاثيرات شهرك صنعتي در شاخص‌هاي توسعۀ روستايي نيز جزء نوآوري‌هاي اين مقاله مي‌باشد.