بررسي ارتباط حضور پاپيلوما ويروس انساني با تظاهر پروتيين p53 در سرطان سلول سنگفرشي مخاط دهان

بيان مساله: سرطان سر و گردن، ششمين سرطان شايع در جهان است. فعال نشدن يك يا بخش هايي از شبكه ي p53 يا جهش ژن مزبور در درصدي بالا از موارد آن مشاهده شده است. فعال نشدن اين ژن به وسيله ي ويروس پاپيلوما (hpv) يكي از ساز و كارهاي احتمالي است، كه براي آن بيان شده است. هدف: هدف از اين پژوهش بررسي رابطه ي فراواني عفونت hpv 16 و hpv 18 و پيدايش تغييرات ‌‍ژن p53 جهش يافته در سرطان سلول سنگفرشي مخاط دهان (oral scc) و بررسي ارتباط احتمالي است. مواد و روش ها: شمار 42 مورد (oral scc) انتخاب شدند، كه 36 مورد سرطان سلول سنگفرشي مخاط دهان و شش مورد وروكوز كارسينوما از 25 مرد و 17 زن را در بر مي گرفت. مقاطع پشت سر هم از نمونه هاي پارافيني براي انجام رنگ آميزي ايمونوهيستوشيميايي(ihc) و واكنش زنجيره اي پليمراز (pcr)، به ترتيب براي تعيين تظاهر p53 و حضور dna ويروس hpv 16 و 18 فراهم شد. در روش ihc از شيوه ي استاندارد آيويدين- بيوتين و براي استخراج dna، از روش آماده سازي استانداردpcr استفاده گرديد. داده ها، بر پايه ي آزمون مجذور كاي و آزمون فيشر واكاوي شدند. يافته ها: ژنوم hpv در21 مورد از 42 نمونه (50 درصد) مواردمثبت بود، كه از اين شمار، dna، hpv 16 و 18 در 11 مورد از 42 نمونه (2/6 2 درصد)، مثبت بود. تظاهر p53 در 23 مورد از 42 نمونه (8/54 درصد) مثبت بود، كه در 10 مورد از 21 نمونه، hpv مثبت تظاهر پروتيين p53 نيز همزمان وجود داشت، هر چند كه، ارتباطي معنادار ميان ژنوم كلي hpv و بروز همزمان p53 مشاهده نشد (352 /0 = p)، اما ميان موارد مثبت حضور dna ، hpv 16 و 18 با تظاهر p53، ارتباط معنادار وجود داشت (043/0 = p). نتيجه گيري: در بررسي كنوني، ارتباطي معنادار ميان عفونت hpv 16 و 18 و شدت تظاهر پروتيين p53 مشاهده گرديد. هر چند كه ارتباط آماري آشكار ميان ژنوم ويروس پاپيلوما به طور كلي، و حضور p53 وجود نداشت، اما با توجه به بحث انگيز بودن نتايج به دست آمده، پيشنهاد مي شود، كه در بررسي هاي آينده، از روش انجماد نمونه ها، كه از حساسيت بيشتر برخوردار است و با حجم نمونه ي بيشتر، اين موضوع كامل تر بررسي گردد.