كندروساركوماي فك (گزارش يك مورد با پيگيري بلند مدت)

يك مورد كندروساركوما با درگيري فك بالا ارايه مي گردد. نكات برجسته در بيمار مورد بحث شامل مراحل تشخيصي و آسيب شناسي، جراحي راديكال و پيوند دنده ي همزمان و در نهايت پي گيري بلند مدت آن مي باشد. مهمترين درسي كه از اين گزارش مي توان آموخت نخست اين است كه بيمار بسيار دير و در مرحله نهايي بيماري مراجعه نموده، بنابراين تومور پيشرفت نموده و تقريباً تمام فك بالا را درگير كرده بود، در حاليكه در بررسي متون غالباً اندازه ي اين تومور بين دو تا چهار سانتي متر گزارش شده است. در مرحله ي دوم، مطالعه ي آسيب شناسي نقش مهمي را در ميزان زنده ماندن و نهايتاً در بهبودي نهايي بيمار ايفا مي نمايد. تشخيص افتراقي ميكروسكوپي كندروساركوما با استيوما، كندرما، استيوييد استيوما، آسيب هاي فايبواسيوس و استيوزنيك ساركوما غالباً جزو ملاحظات مهم و مشكل است. اغلب آسيب شناسان دهان، فك و صورت اعتقاد دارند كه نمونه هاي برداشته شده بهتر است وسيع و از چند محل باشد، بطوريكه تصوير كلي مناسب تري در زير ميكروسكوپ فراهم نمايد. در آخر جراحي وسيع كندروساركوما قابل قبول ترين انتخاب است، نقش اشعه ي درماني و شيمي درماني به عنوان يك درمان جنبي هنوز قابل بحث است. بر اين پايه در تومورهاي با علايم بسيار مهاجم، شانس زنده ماندن بيمار ضعيف است.