مقايسه ي اثر روش هاي گوناگون پست كيورينگ ((post curing به وسيله ي دستگاه هاي مايكرويو (microwave)، اوون (oven) و لابولايت (labolite) بر ميزان سختي سطح دو گونه كامپوزيت مستقيم

بيان مساله: روش هاي گوناگون پست كيورينگ (post curing) ويژگي هاي مكانيكي كامپوزيت هاي غيرمستقيم را به گونه اي چشمگير بهبود بخشيده است. اثر اين روش ها بر كامپوزيت هاي مستقيم، كه به تازگي مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است، همچنان پرسش برانگيز است. هدف: هدف از اين پژوهش، بررسي و مقايسه ي اثر پست كيورينگ به وسيله ي دستگاه هاي لابولايت، اوون و مايكروويو بر ميزان سختي سطح دو گونه كامپوزيت مستقيم گراديا و نيولايت f است. مواد و روش: در اين بررسي تجربي هشتاد نمونه از كامپوزيت هاي نيولايت f (40 نمونه) و گراديا (40 نمونه) فراهم شد. همه ي نمونه ها به مدت 40 ثانيه لايت كيور گرديده و سپس، هر گروه به چهار زيرگروه بخش شدند. زير گروه نخست از هر گروه، به عنوان گروه شاهد تحت هيچگونه پست كيورينگ قرار نگرفت و سه گروه ديگر از هر نمونه كامپوزيتي، هر يك به وسيله ي يكي از دستگاه هاي لابولايت، اوون و مايكرويو به مدت پنج دقيقه پست كيور گرديد. نمونه ها صيقل داده شده و پس از يك هفته نگهداري در دماي 37 درجه ي سانتي گراد، به وسيله ي دستگاه سختي سنج ديجيتالي، ميزان سختي سطح ويكرز (vhn) نمونه ها در سطح اندازه گيري شد. داده ها برپايه ي آزمون آماري anova يك سويه و آزمون تكميلي كروسكال واليس (kruskal wallis) با 05/0p مورد واكاوي قرار گرفت. يافته ها: نتيجه اين پژوهش نشان داد، كه در همه ي نمونه ها، در مقايسه با گروه شاهد در اثر پست كيورينگ سختي سطح افزايش يافته است. گروه شاهد نيولايت f نسبت به گروه شاهد گراديا سختي سطحي بيشتر نشان داد و اثر دستگاه هاي پست كيورينگ در هر سه روش بر روي كامپوزيت نيولايت f از گراديا بيشتر بوده و نيز، در اين ميان، اثر دستگاه لابولايت بر افزايش سختي سطحي كامپوزيت نيولايت f چشمگير بود. در گروه نيولايت f پست كيورينگ به روش لابولايت نسبت به ديگر روش ها سختي سطح را به گونه اي چشمگير افزايش داده است و گروه مايكروويو و اوون نتايج نزديك به هم داشتند. در گروه گراديا پست كيورينگ با روش اوون بيشترين اثر و دو روش مايكروويو و لابولايت تقريباً اثراتي همانند در سختي سطح داشتند. نتيجه گيري: كاربرد روش هاي پست كيورينگ به وسيله ي دستگاه هاي مايكروويو، اوون و لابولايت سختي سطحي ويكرز (vhn) را در دو كامپوزيت مستقيم گراديا و نيولايت f در مقايسه با گروه كنترل به گونه اي چشمگير افزايش داده است. اندازه ي اين افزايش به گونه كامپوزيت و روش پست كيورينگ بستگي دارد.