معرفي شاخص نوين (زاويه ي µ) در ارزيابي رابطه قدامي- خلفي فكين و مقايسه آن با زاويه ي b: يك بررسي سفالومتريك

بيان مساله: اندازه گيري دقيق رابطه ي قدامي- خلفي فك ها در تشخيص و طرح درمان ارتودنسي از اهميتي ويژه برخوردار است. اندازه گيري هاي زاويه اي و خطي پيشنهاد شده، مانند زاويه ي anb و ارزيابي ويتز (wits) مي توانند نادقيق باشند، زيرا به عواملي گوناگون بستگي دارند. هدف: اين بررسي براي معرفي يك اندازه گيري سفالومتري نوين با عنوان زاويه ي µ در ارزيابي رابطه ي قدامي- خلفي فك ها و مقايسه ي آن با زاويه ي (b) انجام گرديد. مواد و روش: در اين بررسي مقطعي، 115 پرتونگاري سفالومتري پيش از درمان بيماران ارتودنسي (62 زن و 53 مرد)، با ميانگين سني 2±16 سال با توجه به پروفايل صورتي، اكلوژن دنداني و زاويه هاي ويژه، در سه گروه استخواني (كلاس يك، دو و سه) بررسي شدند. از اين افراد، 30 نفر مال اكلوژن استخواني كلاس يك، 45 نفر مال اكلوژن استخواني كلاس دو و 40 نفر مال اكلوژن استخواني كلاس سه داشتند. سپس، زاويه ي نوين µ (حاصل از برخورد خط ab و خط عمود از نقطه ي a بر پلن منديبل) در اين بيماران اندازه گيري شد و ميانگين وانحراف استاندارد براي اين زاويه محاسبه گرديد. در پايان، حساسيت و ويژگي اين زاويه با استفاده از آزمون هاي anova (one-way analysis of variance) و newman-keuls در تفكيك گروه استخواني كلاس يك از گروه هاي استخواني كلاس دو و سه محاسبه و با زاويه ي (b) مقايسه گرديد. يافته ها: نتايج به دست آمده نشان داد، كه افراد با زاويه ي نوين از 1/16 تا 9/23 درجه را مي توان داراي الگوي استخواني كلاس يك در نظر گرفت. زاويه ي µ حاده تر از اين اندازه، نشان دهنده ي الگوي استخواني كلاس دو و زاويه ي µ منفرجه تر از اين اندازه، نشان دهنده ي الگوي استخواني كلاس سه است. آزمون t نشان داد كه زاويه ي µ از نظر آماري در مردان و زنان گروه هاي استخواني كلاس يك و دو همانند است، اما اين زاويه در مردان و زنان گروه استخواني كلاس سه از نظر آماري اختلاف چشمگير داشت. نتيجه گيري: زاويه ي µ داراي ويژگي و حساسيت پذيرفتني براي تشخيص موقعيت قدامي- خلفي فك ها بوده و در كنار ديگر، معيارهاي تشخيصي مي تواند در تعيين گونه و شدت اختلاف هاي فكي مورد استفاده قرار گيرد.