بررسي فراواني ناهنجاري هاي رشدي- نموي زبان در دانش آموزان مدرسه هاي استثنايي شهر يزد، در سال 1383

بيان مساله: ناهنجاري هاي رشدي- نموي زبان به گونه اي رايج در بيماراني رخ مي دهد، كه نارسايي مادرزادي يا رشدي نموي دارند. هدف: هدف از اين پژوهش، بررسي فراواني ناهنجاري هاي رشدي نموي زبان در دانش آموزان مدرسه هاي استثنايي يزد بود. مواد و روش: اين بررسي به شيوه ي مقطعي و به روش توصيفي مشاهده اي بر روي 400 كودك استثنايي 6 تا 18 ساله (180پسر و 220 دختر) انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفي انتخاب و معاينه گرديدند، كه شمار 280 مورد، عقب ماندگي ذهني و 120 مورد، عقب ماندگي جسمي (نابينا، ناشنوا) داشتند. واكاوي داده ها با نرم افزار spss و آزمون هاي آماري t-test و مجذور كاي (chi-square) و آناليز واريانس انجام گرفت. يافته ها: در اين بررسي ميزان فراواني ناهنجاري هاي رشدي- نموي در جمعيت مورد پژوهش 8/6 درصد به دست آمد كه به ترتيب، ميزان 7/3 درصد از نمونه ها، زبان شيار دار، دو درصد شكاف زباني، 5/0 درصد بزرگي زبان، 3/0 درصد كوچكي زبان و 3/0 درصد چسبندگي زبان داشتند و مواردي از نبودن زبان و زبان دو شاخه مشاهده نشد. همچنين، اختلافي معنادار در بروز اين ناهنجاري ها در نمونه ها از لحاظ سن، جنس، گونه ي عقب ماندگي و بهره ي هوشي يافت نشد (05/0p ). نتيجه گيري: نظر به فراواني بيشتر زبان شيار دار، معاينه ي دهاني اين دانش آموزان براي بررسي تغييرات زخمي در عمق اين آسيب ها پيشنهاد مي گردد.