نمونه هاي نثر فارسي در دوران انقلاب مشروطه

پس از اعلام جنبش مشروطه , نويسندگان ايراني فرصت مناسب به مبارزه آزاد و تعبير واضح از قلم يافتند . بيشتر مجلات و روزنامه ها و ده ها تن از آنها را گسترش در شهرهاي ايرن يافتند و اما نثر روزنامه نگاري به تنهايي نمي تواند ارضاي ميل آزادي و واعظان كند براي ابراز به برجسته احساسات سياسي و اجتماعي و وبه همين دليل است به انواع ديگر از نثرها توجه كردند. نقد طنز ادبيات بود و يكي از آنها گرايش به سوي ديگر انواع نثر شد. با ظهور طنز ادبيات جنبش ادبيات طنز ظاهر شد. مشروطه تبديل شده است توجه به اين نثر كه در زبان عاميانه مي نويسيد , ومنجر به ساخت زبان عادي از طبقات مردمي و به عنوان عبارات هاي مختلف و اصطلاحات در مورد پذيرش مردم و ضرب المثل ها و از كجا اين روند منجر علامه على دهخدا و بسياري از نويسندگان آزادي . دهخدا در روزنامه نوشته شده بود (صور اسرفيل) زاويه نقدي به نثر فارسي زبان ساده و عاميانه مختصر وفصيح كرد. همچنين بود دم از نوشته هاي او امضا ( دخو ) و منتشر شده تحت عنوان ( چرند و پرند ) و بالاخره دهخدا بعلت منتشر شدن ادبيات طنز مقام بالا در يافت كرد آورد پس از آن اقامت ارشد در ادبيات انقلاب مشروطه .