Abstract :
امر به معروف و نهي از منكر، از مهم ترين واجبات ديني است، كه شارع مقدس شرايطي براي تحقق وجوب آن، بيان كرده است. چهار شرط اصلي امر به معروف و نهي از منكر، عبارتند از: علم و آگاهي، احتمال تأثير، اصرار بر گناه و نبودن ضرر و مفسده؛ شرط پنجم نيز با عنوان عدالت، توسط برخي از فقها بيان شده است. يكي از كاربردهاي امر به معروف و نهي از منكر در عصر فناوري، فضاي مجازي است. فضاي مجازي در راستاي فضاي واقعي پيش ميرود؛ به نحوي كه بسياري از مفاهيم واقعي، در فضاي مجازي نيز عينيت مييابد. لذا شرايط وجوب امر به معروف و نهي از منكر در فضاي مجازي، همان شرايط وجوب آن در فضاي حقيقي است، كه فقها بر آن تأكيد دارند؛ هر چند تفاوتهايي نيز از حيث نحوه عملكرد، تذكر زباني، فعلي و ساير موارد وجود دارد. در اين مقاله، سعي شده است شرايط امر به معروف و نهي از منكر در فضاي واقعي و مجازي مورد بررسي قرار گيرد.