Antrasiklin ile tedavi edilen yaşayan asemptomatik çocuklarda uzun dönemde gelişebilecek kardiyotoksisitenin erken tanısında dobutamin stres ekokardiyografinin yeri

Amaç: Çocukluk çağında antrasiklin tedavisi almış asemptomatik hastalarda, geç dönemde çıkma olasılığı kardiyotoksisiteyi, klinik olarak bulgu vermeden; dobutamin stres ekokardiyografi (DSE) ile açığa çıkarmak, etkili ve güvenilir dobutamin dozunu saptamaktır. Yöntemler: Bu çalışmada antrasiklin tedavisi almış, yakınması olmayan yaş ortalaması 18.4±3.2 yıl, kümülatif antrasiklin dozu 282.1±125.9mg/m2 ve en son antrasiklin dozundan sonra geçen süre ortalama 10.2±2.2 yıl olan 20 asemptomatik hasta (14 erkek, 6 kız) ve yaş ortalaması 19.2±4.0 yıl olan 18 sağlıklı gönüllü olgu incelenmiştir. Bu çalışma kesitsel vaka- kontrollü olarak yapılmış, hasta ve kontrol grup randevuları sırasında değerlendiril- miştir. Hasta ve kontrol grubu başlangıçta ve 5, 10, 15, 20μ/kg/dk dobutamin infüzyonları sırasında, ekokardiyografi (EKO) ile değerlendirilmiştir. İstatistiksel değerlendirme, gruplar arası fark analizi için Mann-Whitney U testi, her grupta tekrarlayan ölçümler için varyans analizi ve Bonferroni posthoc düzeltmeleri yapılmıştır. Bulgular: Hasta grubunda kontrol grubuna göre, anlamlı hemodinamik değişiklikler 15 μ/kg/dk dobutamin dozunda ortaya çıkmıştır. Hasta grupta, başlangıçta kontrol grubuna göre sadece izovolümik relaksasyon ve kontraksiyon zamanı değerlerinde uzama saptanmasına karşın, dobutamin infüzyonu ile ejeksiyon fraksiyonu, fraksiyonel kısalma , sol ventrikül arka duvar kalınlığı yüzdesi (LVADK%), sol ventrikül sistol sonu duvar gerginliği (ESS), interventriküler septum sistolik kalınlık, sol ventrikül diyastolik çap, sol ventrikül sistolik çap, mitral akselerasyon (AT) ve deselerasyon zama- nı değerlerinde, kontrol grubuna göre farklar açığa çıkarılmıştır (p 0.05). Test sonunda gruplar arasında ve grupların kendi içlerinde en büyük değişikliklerin LVADK%, ESS ve AT ölçümlerinde olduğu saptanmıştır. Sonuç: Geç antrasiklin kardiyotoksisitesini açığa çıkarmada, DSE etkili ve güvenilir bir yöntemdir. Ekokardiyografik değerlendirmenin sadece istirahatta ve 20μ/kg/dk dozunda yapılması yeterli bulunmuştur. Geç kardiyotoksisitenin erken tanısında LVADK%, AT ve ESS ölçümlerinin standart ekokardiyografik ölçümler arasında yer alması, yol gösterici olacaktır.