Koroner arter ektazisi: Koroner anjiyografi uygulanan hastalardaki sıklığı ve aterosklerotik risk faktörleri ile ilişkisi

Amaç: Koroner arter ektazisi (KAE), koroner arterlerin bölgesel ya da yaygın anevrizmal dilatasyonu olarak tanımlanır. Biz bu çalışmada merkezimizdeki KAE sıklığını belirlemeyi ve izole KAE ve koroner arter hastalığı (KAH)’nın eşlik ettiği KAE’li hastalar arasında klinik ve anjiyografik karakteristikleri karşılaştırmayı amaçladık. Yöntemler: Şubat 2004-Aralık 2005 tarihleri arasında koroner anjiyografi uygulanan 12.514 hastanın kayıtları geriye dönük olarak 2 bağımsız operatör tarafından değerlendirildi. Koroner arter çapları bilgisayarlı niceliksel anjiyografi ile ölçüldü. Tüm hastaların KAH risk faktörleri belirlendi. İstatistiksel analizde eşleştirilmemiş Student t-testi ve Ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: İki yüz bir hastaya KAE tanısı konuldu ve insidansı %1.59 olarak belirlendi. Hastaların çoğunluğu erkekti (%78). Ortalama yaş 61±10.8 yıl idi (yaş aralığı, 25 ile 82 yıl). Vakalar izole KAE (Grup 1) (%14.9) ve KAH’ın eşlik ettiği KAE (Grup 2) (%85.1) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Gruplar KAH risk faktörleri yönünden karşılaştırıldığında oranlar benzerdi. Arteriyel tutulum sıklığı: Sağ koroner arter (RCA), %54.3; sirkumfleks arter (Cx), %48.3; sol ön inen arter (LAD), %40.4 şeklinde idi. KAE’li vakaların %64.2’sinde bir ana damarda tutulum varken, %9’unda her 3 damarda da tutulum mevcuttu. İzole KAE’de en yaygın Cx’te görülmekteydi (%53.3). Ektazi yayılımı modifiye Markis sınıflaması ve Harikrishnan sınıflaması ile belirlendi. En sık tutulum Markis tip 4 ve Harikrishnan tip 4a şeklinde idi. En sık klinik sunum şekli her iki grupta da atipik angina olmasına rağmen, akut koroner sendrom Grup 1’de daha fazlaydı (p=0.018). Sonuç: Her 2 hasta grubunda KAH risk faktörleri ve klinik başvuru şekilleri oldukça benzerdi ve bu durum ortak etyopatogenezi düşündürmekteydi.