جهش هاي مقاومت دارويي ژنHIV 1RT در بيماران تحت درمان با داروهاي ضد رتروويروسي (HAART)

چكيده زمينه و هدف: استفاده از داروهاي ضد رتروويروسيHAART به طور موثري مانع از پيشرفت همانند سازي ويروس HIV 1 و افزايش طول عمر بيماران مي شود. دلايل فراواني براي عدم موفقيت درمان بيماران وجود دارد. يكي از مهمترين دلايل عدم موفقيت درمان بيماران، مقاومت دارويي است. هدف اين مطالعه، تعيين جهش هاي مقاومت دارويي ژن RT اين ويروس در بيماران تحت درمان با داروهاي ضد رترو ويروسي بود. روش بررسي: در اين مطالعۀ توصيفي مقطعي از 130 بيمار HIV مثبت تحت درمان با داروهاي ضد رتروويروسي(HAART) خون وريدي گرفته شد. جهت تعيين جهش هاي مقاومت دارويي، با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي ژن RT مراحل RT PCR و PCR انجام و تعيين توالي شدند. زير واحد ها وجهش ها با استفاده ازStanford HIV drug resistance sequence database تعيين شدند. يافته ها: در 122 بيمار تحت درمان، اكثر جهش هاي اصلي مربوط به داروهاي نوكلئوزيدي و غيرنوكلئوزيدي بودند. در 4/66 درصد از بيماران زير واحد A ، 2/26درصد زير واحد D و 4/7درصد زير واحد B يافت شد. بيماران به داروهاي نوكلئوزيدي مهاركنندۀ RT (NRTI) 7/23 درصد و غير نوكلئوزيدي مهاركنندۀ RT (NNRTI) به ميزان3/30 درصد مقاوم بودند. بيشترين مقاومت مربوط به نويراپين و افاويرنز بود كه به ترتيب3/21 و 7/19 درصد بودند. كمترين مقاومت مربوط به زيدوويدين و تنوفوير بود و112 نفر(5/91%) از بيماران به هر دو دارو حساس بودند. نتيجه گيري: استفاده از دو داروي مهاركنندۀ نوكلئوزيديRT و يك داروي مهاركنندۀ پروتئاز در درمان HAART مي تواند موثر باشد. واژه هاي كليدي: HIV ، مهاركنندۀ نوكلئوزيدي RT، مهاركنندۀ غيرنوكلئوزيدي RT، مقاومت دارويي