Abstract :
Plastikler; sağlam, hafif, hijyenik, kolay işlenir olmaları gibi üstün özellikleri sebebiyle günümüzde geleneksel malzemelere göre aranır ortez üretim malzemeleri olmuşlardır. Plastikler, sıcaklık, basınç, mekanik ve kimyasal metotlarla şekillendirilebilen organik, polimerik maddelerdir. Yapılarına göre homopolimer ve kopolimer olarak sınıflandırılırlar. Katılım ve yoğuşma polimerizasyonu ile üretilirler. Katılım polimerizasyonu ile elde edilen plastikler termoplastik, yoğuşma polimerizasyonu sonucu elde edilen plastikler termoset plastiklerdir. Yapı bakımından plastikler amorf, kısmikristalin/ kristalin olmak üzere iki fiziksel halde bulunurlar. Ortotik polimerlerin çoğu, amorf ve kristal bölgeleri örgülerinde birlikte bulundururlar. Tam kristal polimerler serttir, ısıtıldıklarında camsı geçiş göstermezler belli bir sıcaklıkta erirler. Poliolefin ailesine ait ve ortez üretiminde en çok kullanılan en önemli plastikler; yüksek yoğunluklu polietilen (PEHD), düşük yoğunluklu polietilen (PELD) ile izotaktik, ataktik ve syndiotaktik molekül zincirlerine sahip polipropilenlerdir. Plastiklerde yorulma çok değişik etkenlerden kaynaklansa da ortotik plastiklerde, genelde mekanik ve kimyasal (oksidatif) yıpranma şeklinde yoğunlaşmakta ve yıpranma; işleme, çalışma ve çevre etkisi ile oluşmaktadır. Plastik ortezler üretildikden sonra şekil değiştirmemeli, üretim ve kullanım sürecinde çatlak ve çizgisel çatlaklar önlenmelidir. Plastik ortezler; yüklemeye uygun cinste ve kalınlıkta boyutlandırılarak yüksek periyotlu titreşimler önlenmeli, plastik ortez tasarımında şekil kararlılığı sağlanmalı ve olumsuz çevresel faktörler için önlem alınmalıdır.
