Author/Authors :
موسوي, سجاد دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسلامي ايران - دانشكده پزشكي - گروه روانپزشكي, تهران, ايران , تقوي, ارسيا دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسلامي ايران - دانشكده پزشكي - گروه روانپزشكي, تهران, ايران , مركزي مقدم, نادر دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسلامي ايران, تهران, ايران , جباري, مسعود دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسلامي ايران, تهران, ايران
Abstract :
سابقه و هدف
مطالعات قبلي شيوع سردردهاي ميگرني در بيماران مبتلا به اختلالات خلقي را بالاتر از جمعيت عادي گزارش كرده اند. اين مطالعه با هدف مشخص كردن فراواني سردردهاي ميگرني در بيماران بستري با تشخيص اختلال دو قطبي تيپ 1 در بيمارستان 506 ارتش انجام گرفته است.
مواد و روش ها
اين مطالعه به صورت مجموعه موارد (Case-series) بر روي 120 بيمار بستري در بيمارستان با تشخيص اختلال دو قطبي تيپ I در پاييز 1383 انجام شد. تشخيص اختلال دو قطبي تيپ 1 بر اساس معيارهاي (The diagnostic and statistical manual: DSM-IV) و تشخيص ميگرن براساس معيار هاي (International headache society: HIS) صورت گرفت. جمع آوري داده ها با استفاده از يك چك ليست شامل 5 متغير طي مصاحبه با بيماران مورد مطالعه، صورت گرفت. سپس با استفاده از نرم افزار آماري SPSS تجزيه و تحليل داده ها انجام شد.
يافته ها
از ميان 120 بيمار مورد مطالعه، 12 نفر (10%) مبتلا به سردردهاي ميگرني بودند. فراواني ميگرن در بيماران زن 15.22% (7 نفر از 46 بيمار) و در بيماران مرد 6.67% (5 نفر از 74 بيمار) بود. بيشترين فراواني ميگرن در دهه چهارم زندگي (20.59%) بود.
نتيجه گيري و توصيه ها: با توجه به شيوع 10% سردردهاي ميگرني در بيماران مبتلا به اختلال دو قطبي تيپ I بهتر است در هنگام پذيرش اين بيماران علاوه بر بيماري مذكور سردردهاي ميگرني نيز مورد توجه قرار گيرند.