بررسي فراواني مشخصات اپيدميولوژيكي شكستگي هاي فك و صورت در مراجعه كنندگان به بيمارستان هاي بعثت، 15 خرداد و شهريار طي سال هاي 82-1381

سابقه و هدف پديده هايي چون جنگ، تصادفات وسايل نقليه، پيدايش سرگرمي هاي ماجراجويانه و ورزش هاي رزمي جديد و بالاخره افزايش نزاع و خشونت و حوادث شغلي موجب تشديد چشمگير صدمات جسمي گوناگون از جمله آسيب هاي فك و صورت شده است. اين مطالعه با هدف تعيين فراواني مشخصات اپيدميولوژيكي شكستگي فك و صورت در مراجعه كنندگان به بيمارستان هاي بعثت، 15 خرداد و شهريار طي سال هاي 82-1381 صورت گرفت. مواد و روش ها اين مطالعه گزارش موارد بصورت نمونه گيري در دسترس و در طي سال هاي 82-1381 بر روي 135 بيمار داراي آسيب هاي فك و صورت كه به اورژانس سه مركز فوق الذكر مراجعه مي كردند صورت گرفت. داده هاي بدست آمده بعد از بررسي نمونه ها در فرم اطلاعاتي وارد مي شد و سپس اين داده ها از طريق برنامه هاي نرم افزاري Spss11.5 وارد رايانه گرديد و از طريق همين نرم افزار مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها فراواني گروه سني افراد مورد مطالعه در دهه سوم (53.3%) بيشتر از بقيه بود. همچنين فراواني جنسي افراد مورد مطالعه شامل 86.7% مذكر بود و فراوانترين علل شكستگي فك و صورت در افراد مورد مطالعه حوادث رانندگي (63.7%) و سقوط از بلندي (17%) بود. فراوانترين محل شكستگي منديبل (55.6%) و ماگزيلا (35.6%) بود بيشترين درمان هاي صورت گرفته Orif با (48.05%) و Close reduction با (25.54%) بود. شايعترين علائم بيماران به ترتيب ادم (92.6%)، تندرنس (81.5%) و اكيموز (56.3%) بود و در نهايت هيچ موردي از مرگ بيماران گزارش نشد. نتيجه گيري و توصيه ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه اغلب علل شكستگي فك و صورت در افراد مورد مطالعه تصادفات حوادث رانندگي مي باشد كه اين موضوع تاكيد بر رعايت اصول و قوانين حين رانندگي و استفاده از كمربند ايمني را ضروري تر جلوه مي دهد.