مقايسه ميزان شيوع استئوپروزيس در مبتلايان به آسم بدنبال مصدوميت شيميايي با سولفور موستارد و در مبتلايان به آسم غير شيميايي

سابقه وهدف مصدومين شيميايي كه در تماس با گاز جنگي سولفور موستارد قرار گرف ته اند جمعيت بزرگي از جامعه جوان ايران را تشكيل مي دهند كه بعلت عوارض تماس با اين گاز در معرض ابتلا به آسم، فيبروزمنتشرريه،برونشيت شيميايي،بيمارهاي پوستي وعوارض چشمي قرار دارند. و قسمت مهمي از درمان آنان با استفاده از تركيبات كورتيكو استروئيد انجام مي گردد. مقايسه ميزان استئوپوروزيس در گروه مصدومين شيميايي مبتلا به آسم با افراد آسماتيك با هدف تعيين ميزان وشدت ابتلا به استئوپورزيس در نواحي آناتوميك مختلف در گروه مواجهه با گاز سولفور موستارد انجام شد. مواد وروش ها اين مطالعه از نوع شاهد-مورد مي باشد كه برروي 200 نفر شامل مصدومين شيميايي مبتلا به آسم و100 نفر افراد اسماتيك غير شيميايي در سال 1381 در بيمارستان لقمان انجام شد.افراد داوطلب پس از انتخاب اوليه مورد معاينات دوره اي منظم قرارگرفتند.افرادشاهد نيز به طور متوالي از درمانگاه انتخاب شدند.معيار ورود وحذف در هر دو گروه بيماران يكسان انجام شد.داده هاي جمع آوري شده مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته ها بين دو گروه مورد مطالعه تفاوت معني داري در محدوده استئوپني و استئو پورزيس وجود دارد(5%> p). رابطه معني دار بين سن و عوارض مشاهده نشد. بيشترين ميزان تغييرات 65%در ستون مهره ها رويت شد. در گيري هيپ در گروه مصدومين بسيار شديدتر بود (5%). نتيجه گيري عارضه استئوپورزيس در مصدومين شيمييايي وجود دارد. و شدت ناتواني هاي فيزيكي آنان با توجه به ناتواني هاي ديررس ناشي از تماس با سولفورموستارد در طول زمان بيماري افزوده خواهدشد. شايان ذكر است كه برنامه پيشگيري از عوارض براي اين جمعيت جوان ضروري است.