بررسي شيوع اختلالات خلقي در پرسنل نظامي نزاجا شهر تهران در سال 1384

سابقه و هدف خلق انسان مي تواند كاهش يافته، معمولي ويا افزايش يافته باشد. احساسات انسان به طور طبيعي در كنترل وي است، اما در اختلالات خلق، كنترل احساسات از بين ميرود. شيوع اين اختلالات در طول دوره عمر بين 2تا 25% است. اين مطالعه با هدف تعيين شيوع اختلالات خلقي در پرسنل نزاجا وعوامل مرتبط با آن در سال 1384 شهرتهران انجام گرديد. مواد وروش ها اين مطالعه توصيفي مقطعي (cross sectional) بر روي 385 نفر از پرسنل نزاجا مشغول به خدمت در پادگان هاي نزاجا در شهر تهران در سال 1383 انجام شد. نمونه گيري به روش تصادفي خوشه ايطبقه اي صورت گرفت و تشخيص روانپزشكي بيماري هاي همراه با روش هاي استاندارد تشخيص بيماري بر اساس آخرين روش ها ومعيارهايDSM IV (Diagnostis and statistic manual Disorder) صورت گرفته است در تعيين افسردگي از مصاحبه باليني و تشخيص روانپزشك استفاده شد. يافته ها 7/12% افراد مورد بررسي مبتلا به اختلالات خلفي بودند. افراد بيمار نسبت به سايرين داراي فراواني بيماري همراه روانپزشكي بيشتري بودند. همچنين در افراد داراي نامزد وداراي ميا نگين سن پايين تر، ابتلا به افسردگي از فراواني بيشتري برخوردار است. در حاليكه درجه نظامي و وضعيت خدمتي شامل وظيفه وپايور بودن تاثيري در ميزان افسردگي پرسنل تدارد. نتيحه گيري: خدمت در ارتش به صورت اجباري در قالب نظام وظيفه با افزايش اختلالات افسردگي ارتباط آماري ندارد.