بررسي شيوع بيداري (awareness) در طي بيهوشي عمومي براي سزارين در سالهاي 85-84 در بيمارستان شهداي تجريش

سابقه و هدف عارضه ناخوشايند بيداري در طي بيهوشي بطور بالقوه به عنوان يك نگراني مهم و قابل توجه در بيماران محسوب مي شود به گونه اي كه بيش از 50 درصد بيماران از آن نگرانند. اين عارضه ممكن است در شرايط مختلف بيماران و چگونگي مصرف داروهاي بيهوشي فرق بكند با توجه به محدوديت هاي خاص براي دريافت بعضي از داروها در سزارين اين مطالعه با هدف تعيين ميزان بيداري در خانمهاي بارداري كه جهت سزارين در طي سالهاي84-85 دربيمارستان آموزشي شهداي تجريش تحت بيهوشي عمومي قرار گرفتند انجام شد. مواد و روش ها دراين مطالعه cross sectional كليه بيماران بالاتر از 18 سال و ريسك يك ASA كه طي سالهاي84- 85 دربيمارستان آموزشي شهداي تجريش جهت جراحي سزارين تحت بيهوشي عمومي به روش كلاسيك قرار گرفته و در طي و پس از عمل فاقد هر گونه مشكل سيستميك خاص بودندواردشدند. 24 ساعت پس از عمل و در حالت بيداري كامل، اين بيماران تحت مصاحبه با استفاده از فرم اطلاعات كه حاوي ده سوال دموگرافيك و چهارده سوال اختصاصي مرتبط با نشانه هاي بيداري طي عمل جراحي و بيهوشي بود قرار گرفتند داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و با بكارگيري آزمون آماري كاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند يافته ها هيچ يك از بيماران صداي گريه بچه را در طي بيهوشي عمومي نشنيدند. يكي از شايع ترين موارد مربوط به بيداري در طي بيهوشي عمومي مربوط به شنيدن گفتگوي كاركنان و صداي وسايل و دستگاه ها بوده است (حدود 3%) و بيشترين وضعيت مربوط به بيداري در حين بيهوشي مربوط به احساس عدم توانايي براي حركت كردن حين بيهوشي بوده است (حدود8%).خواب ديدن در حين بيهوشي سزارين حدود 3/2% بوده است. نتيجه گيري در صورتي كه هر يك از وضعيت هاي ايجاد شده مرتبط با بيداري به عنوان بيداري طي بيهوشي قلمداد شود محدوديت خاص ناشي از عدم مصرف بعضي از داروهاي مرتبط با بيهوشي عمومي در جراحي سزارين موجب شيوع نسبتا بالاي بيداري طي بيهوشي مي شود.