Author/Authors :
قاسمي, مسعود دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - دانشكده پزشكي - گوش و حلق و بيني, تهران, ايران , زنگي, مهدي دانشگاه شهيد بهشتي, تهران, ايران , حاج فتحعلي, احمدرضا دانشگاه شهيد بهشتي, تهران, ايران , صفوي نائيني, پيام دانشگاه شهيد بهشتي, تهران, ايران , شيرزاد, هادي دانشگاه علوم انتظامي امين, تهران, ايران
Abstract :
مقدمه
پوليپ هاي بيني توده هاي خوش خيم بيني ميباشند كه به رنگ زرد كم رنگ يا خاكستري – ابي شبيه خوشه هاي انگور هستند و معمولا دو طرفه، پايدار، متعدد و متحرك اند كه از بيني، موكوزاي سينوس و ديواره خارجي بيني منشاء ميگيرند. از آنجا كه پوليپ ها تظاهراتي از الرژي دارنداكثرا تمايل به عود دارند. درمان پوليپ به دو صورت دارويي و جراحي صورت ميگيرد. كه جراحي آن به دو روش جراحي متداول پوليپكتومي وجراحي آندوسكوپيك مي باشد.ازآنجا كح عدم عود مجدد ار اهداف اين روش هاي درماني است ما نيز در اين مطالعه با هدف بررسي ميزان عود پوليپ پس از جراحي متداول پوليپكتومي وجراحي آندوسكوپيك، اقدام به بررسي نتايج درمان وپيگيري كرديم.
و الرژي زمينه اي نيز قابل كنترل نيست اكثر پوليپ ها تمايل به عود دارند.درمان پوليپ به دو صورت دارويي و جراحي صورت ميگيرد.
عمل جراحي اندوسكوپي سينوس يك تكنيك نو ظهوري است كه بيشتر از 100 سال از اولين عمل ان ميگذرد كه توسط فردي به نام hirchmann انجام شده بود گه جايگزين جراحي گذشته شده است و در بيمارستان بقيه الله (عج) نيز از اواخر سال 1376 انجام ان شروع شده است كه اين تكنيك نه فقط پوليپ را از طريق باز كردن سوراخهاي مئاتوس مياني بر ميدارد بلكه ميزان عود را نيز كاهش ميدهد.
مواد و روش ها
در اين مطالعه كه يك مطالعه كوهورت بود ميزان عود پوليپ بيني بعد از جراحي اندوسكوپي سينوس كه طي سالهاي 1380 تا 1384 در بيمارستان بقيه الله (عج) انجام گرفت بررسي شد و مقايسه ان با عمل جراحي غير اندوسكوپي مورد مطالعه قرار گرفت در مجموع 200 بيمار به طور تصادفي و بر اساس پرونده بستري موجود در بيمارستان انتخاب شدند كه حداقل سن 3 سال و حداكثر 89 سال بود.از كل 200 بيمار 100 مورد به روش جراحي اندوسكوپي و 100 مورد هم به روش غير اندوسكوپي جراحي شدند
يافته ها
گروه سني شايع در اين بيماران با ميانگين 40 سال بود.در اين مطالعه جنس غالب مبتلايان مرد بود(72%) عود پوليپ بيني در گروه غير اندوسكوپي 75 بيمار (75%)بوده و 25 بيمار(25%) تا سال 1382 بدون عود بودند و در گروه جراحي اندوسكوپي سينوس 36 بيمار(36%) عود داشتند و 52 بيمار(52%) بدون عود بودند و در مورد 12 بيمار (12%) نيز اطلاعي در دست نبود. ميانگين زمان بقاي بدون عود در گروه غيرجراحي اندوسكوپي 60 ماه و در گروه جراحي اندوسكوپي سينوس 41 ماه بود و بقاي 24 ماهه 95% و بقاي 36 ماهه 8/77% و بقاي 60 ماهه 50% و 84 ماهه نيز 25% بوده است. 95% از بيماران جراحي شده به روش غير اندوسكوپي حداقل 12 ماه و به روش اندوسكوپي حداقل 24 ماه بدون عود باقي ماندند. 50%بيماران در روش غير اندوسكوي حداقل 66 ماه و در روش اندوسكوپي سينوس حداقل 72 ماه بدون عود باقي ماندند
نتيجه گيري
با توجه به يافت هاي به دست آمده در اين مطالعه، مي توان گفت كه ميزان عود بيماران بعداز جراحي آندوسكوپي سينوس نسبت به جراحي غير آندوسكوپي كمتر و ميزان بقاء بدون عود بيشتر بوده است.