ارتباط بين اختلال عملكرد سيستوليك بطن چپ و زمان انفاركتوس حاد ميوكارد در بيماران بستري در بيمارستان بعثت (نيروي هوايي) در سال 1383

سابقه و هدف هدف اين مطالعه بررسي ارتباط بين اختلال عملكرد سيستوليك بطن چپ و زمان انفاركتوس حاد ميوكارد در بيماران بستري در بيمارستان بعثت (نيروي هوايي) در سال 1383 بود. مواد و روش ها اين مطالعه تحليلي و آينده نگر، بر روي 100 بيمار دچار AMI كه طي نيمه دوم سال 1383 در بخش CCU بيمارستان بعثت تهران بستري گرديدند، انجام گرديد. معيارهاي حذف بيمار از مطالعه شامل مرگ بيمار در 72 ساعت اول بعد از AMI، به خاطر نداشتن دقيق زمان انفاركتوس و عدم مشاهده واضح تغييرات قلبي در اكوكارديوگرافي بود. يافته ها: در اين مطالعه 77% از افراد، مذكر و 23% مؤنث بودند. ميانگين سني بيماران مورد مطالعه در اين تحقيق 1/10 ± 04/57 سال بود. در كل 78 نفر از افراد، ريسك فاكتور سن را داشتند. زمان وقوع MI در 47% از 6 صبح تا 5:59 دقيقه بعداز ظهر و در 53% از 6 بعدازظهر تا 5:59 دقيقه صبح بود. نتايج نشان مي دادند بين زمان وقوع AMI و وجود يا عدم وجود LVSD در اكوكارديوگرافي ارتباط آماري معني داري وجود داشت (004/0 P<). بين شدت LVSD و زمان وقوع MI نيز ارتباط آماري معني داري وجود داشت (019/0 P<). فراواني ريسك فاكتورهاي مربوطه بدين شرح بود؛ 47% هيپرتانسيون، 42% هيپرليپيدمي، 53% مصرف سيگار، 30% ديابت مليتوس و 40% سابقه فاميلي مثبت بيماري آترواسكلروتيك داشتند. با بررسي نتايج اكوكارديوگرافي مشخص گرديد كه 65% از افراد، داراي EF كمتر از 55% هستند كه بر اساس تعاريف موجود همان LVSD مي باشد، 20% داراي LVSD شديد، 8/30% دچار نوع متوسط و 2/49% مبتلا به نوع خفيف آن بودند. بحث و نتيجه گيري نتايج نشان مي داد بين زمان وقوع AMI و وجود يا عدم وجود LVSD رابطه وجود دارد به نحوي كه بيماراني كه طي 6 بعدازظهر تا 5:59 دقيقه صبح دچار MI شده بودند بيشتر مبتلا به LVSD بودند و اين بيماران بيشتر به نوع خفيفي و شديد LVSD دچار شده بودند؛ در حالي كه در گروه 6 صبح تا 6 بعدازظهر بيشتر نوع متوسط ديده مي شد.