مقايسه اثر بخشي ليزر كم توان و كورتيكوستروئيد تزريقي در درمان اپيكونديليت خارجي

سابقه و هدف اپيكونديليت خارجي از مشكلات شايع اندام فوقاني است. از درمان هاي غير جراحي مطرح شده اين بيماري تزريق موضعي كورتيكواستيروئيد و ليزر كم توان است. هدف اين مطالعه بررسي اثر درماني اين دو روش بود. مواد و رو شها: در اين كارآزمايي باليني، 60 مورد اپيكونديليت خارجي، به صورت تصادفي به دو گروه) 1- تزريق موضعي استيروئيد 2- ليزر درماني(تقسيم شدند. در شروع و هفته 4، 8 پس از درمان علايم با معيار VAS از بيمارسؤال، آستانه تحريك درد با آلگومترو حداكثر توان مشت كردن با دينامومتر انداز هگيري شد. نمره درد با معيار Modified Nirschl stage تع يين، پرسشنامه Quick DASH تكميل گرديد. نتايج با نرم افزار SPSS13 تجزيه و تحليل شد. يافته ها دو گروه، در اغلب فاكتو رها در هفته 4، 8 پس از درمان به شرايط مطلوب تري نسبت به وضعيت پايه رسيدند. تنها درگروه اول در هفته 4 و 8 در فاكتور «آستانه تحريك درد» و در هفته 8 در فاكتور «حداكثر توان مشت كردن» و در گروه دوم درهفته 4 و 8 در فاكتو رهاي «آستانه تحريك درد» و «حداكثر توان مشت كردن» اختلاف آماري معني داري نسبت به وضعيت پايه مشاهده نشد. مقايسه شدت علايم بين دو گروه در هفته 4، 8، اختلاف آماري معني داري در هي چيك از فاكتور هاي بيانگر شدت نشان نداد. نتيجه گيري ليزر كم توان به اندازه تزريق موضعي كورتيكو استيروئيد در درمان اپي كونديليت خارجي موثراست.