اثر ارتفاع سازه در پاسخ لرزه اي سازه هاي فولادي با بادبندهاي نوين

آلياژهاي حافظه دار شكلي قادر به تحمل كرنش هاي بزرگ تا حدود هشت درصد بدون ايجاد كرنش پسماند هستند. لذا استفاده از اين مواد در بادبندها به دليل قابليت برگردانندگي آنها موجب مي شود كه سازه تحت بار زلزله دچار تغيير شكل هاي ماندگار نشود. همچنين بادبندهاي مقيد شده در برابر كمانش به دليل عدم كمانش، باعث شكل پذيري و پايداري بيشتر سازه مي گردند. در اين مقاله، رفتار لرزه اي سازه هاي مهاربندي از نوع آلياژهاي حافظه دار شكلي و مهاربندهاي مقيد شده در برابر كمانش بررسي شده است. نشان داده شده است كه در سازه هاي نسبتاً كوتاه، ارجحيت استفاده از هر يك از اين دو سيستم نسبت به ديگري، بستگي به شدت تحريكات زمين دارد. همچنين بر خلاف سازه هاي كوتاه، در سازه هاي متوسط استفاده از آلياژهاي حافظه دار شكلي مزيتي ندارد و استفاده از بادبندهاي مقيد شده در برابر كمانش ارجحيت دارد.