نگاه انتقادى به روش طراحى ساختمانهاى با اهميت خيلى زياد در استاندارد 2800

يكي از اهداف آئين نامه طراحي لرزه اي ايران (استاندارد 2800)، تعيين حداقل ضوابط و مقررات براي طرح و اجراي ساختمانها در برابر اثرهاي ناشي از زلزله است به گونه اي كه ساختمانهاي با اهميت خيلي زياد (مثل بيمارستانها)، در زمان وقوع زلزله هاي شديد (زلزله طرح)، بدون آسيب عمده سازه اي، قابليت بهره برداري بدون وقفه خود را حفظ كنند. هدف از ارائه اين مقاله، بررسي اهداف استاندارد2800 در طراحي ساختمانهاي با اهميت خيلي زياد و ارزيابي ميزان موفقيت آن در نيل به اهداف پيشنهاد شده است. براي اين منظور، چند ساختمان بتني از نوع قاب خمشي با تعداد طبقات مختلف، با عنوان ساختمانهاي با اهميت خيلي زياد انتخاب گرديده و بر اساس ضوابط استاندارد 2800 و آئين نامه ACI بارگذاري و طراحي شدند. در طراحي آنها، تمامي ضوابط مربوط به زلزله هاي طرح و بهره برداري، ضوابط تير ضعيف - ستون قوي، ضوابط شكل پذيري زياد اعمال گرديد و ضريب اهميت برابر 4/1 در نظر گرفته شد. ساختمانهاي انتخابي با استفاده از ضوابط دستورالعمل بهسازي لرزه اي ساختمانهاي موجود (نشريه 360) و به كمك تحليل استاتيكي غير خطي، مورد ارزيابي آسيب پذيري قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهد كه ساختمانهاي فوق، اهداف استاندارد 2800 را براي قابليت بهره برداري بي وقفه در برابر زلزله هاي شديد تامين نمي كنند. به طور كلي مي توان گفت، ساختمانهاي با اهميت خيلي زياد كه بر اساس ضوابط استاندارد 2800 طراحي مي شوند، بر اساس ضوابط دستورالعمل بهسازي لرزه اي ساختمانها، آسيب پذير محسوب مي شوند و براي تحقق اهداف، نياز به مقاوم سازي دارند.