بررسي 3 ساله علائم باليني و پاراكلينيك شيگلوز در كودكان بستري در بيمارستان بهرامي

هدف: عفونت هاي شيگلايي از علل مهم ايجاد اسهال به ويژه در كشورهاي جهان سوم هستند. علايم باليني اين عفونت ها غير اختصاصي است و با وجود موثر بودن درمان آنتي بيوتيكي اثر بخشي آن در ساير علل ديسانتري چندان مشخص نيست. از سوي ديگر ميزان مقاومت به آنتي بيوتيك هاي معمول در حال افزايش است. اين مطالعه جهت بررسي علائم باليني بيماران و عوامل مستعد كننده ابتلا به بيماري و درمان هاي موثر در بيماران بستري شده به عفونت شيگلايي انجام گرفت.روش مطالعه: مطالعه بررسي موارد (case series) بر اساس اطلاعات پرونده بيماراني كه به علت اسهال از مهرماه 1377 تا شهريور 1380 در بيمارستان بهرامي بستري شده بودند انجام شد. افراد بيش از 6 ماه سن كه كشت مدفوع مثبت شيگلا داشتند به مطالعه وارد شدند و اطلاعات مربوط به تاريخچه بيماري علائم باليني و پيش آگهي و مرگ و مير زمان بستري از پرونده ها استخراج شد.يافته ها: از 173 بيمار مورد بررسي 2/46% (80 نفر) دختر بودند. بيشترين فراواني سني در گروه 2 تا 5 سال بود. نيمي از موارد (51%) در فصل تابستان مراجعه كرده بودند. فراواني آنمي در بيماران 8/31% بود و 7/34% صدك رشد زير 50% داشتند. علاوه بر اسهال علايم باليني شايع به ترتيب تب، دهيدراتاسيون و تشنج بود. از 118 بيمار دچار تشنج 107 مورد براي اولين بار آن را تجربه مي كردند. درجاتي از دهيدراتاسيون 2/87% بيماران گزارش شده بود. درمان ناليدكسيك اسيد در 135 بيمار انجام شد ولي 38 بيمار ديگر به علت حال عمومي بد در اولين قدم تحت درمان با سفترياكسون قرار گرفتند. نه نفر (2/5%) به علت سندرم Eikiri و باكتريمي فوت كردند. نتيجه گيري: ميزان مرگ و مير در اين مطالعه 2/5% بود كه از مطالعات ديگر بيشتر بود. پنجاه و شش درصد موارد مرگ ناشي از سندرم ايكايري و ساير موارد در شيرخواران زير يكسال با كشت خون مثبت بود. هيچيك از يافته هاي باليني و پاراكلينيك شايع بيماري در اين مطالعه براي شيگلوزيس اختصاصي نبودند.