پيش بيني ميزان استفراغ پس از عمل جراحي، بر اساس سابقه حالت تهوع ناشي از حركت (Motion Sickness) در كودكان 1 تا 16 سال

هدف: استفراغ پس از عمل جراحي يكي از عوارض ناخوشايند به ويژه براي كودكان است و پيشگيري از آن مي تواند ميزان ناراحتي بيمار و بستري شدن ناخواسته بويژه پس از اعمال جراحي سرپايي را كاهش دهد. از آنجايي كه استفاده از روش هاي پيشگيري كننده در تمام بيماران نيز خالي از عارضه نخواهد بود، در صدد برآمديم كه بررسي نماييم آيا سابقه حالت تهوع ناشي از بيماري حركت (Motion Sickness) به عنوان يك عامل خطرزا مي تواند براي پيشگويي ميزان بروز استفراغ پس از عمل در كودكان بكار رود؟روش مطالعه: در يك مطالعه هم گروهي آينده نگر با نمونه گيري ساده، تعداد 100 بيمار 1 تا 16 سال كه به طور پشت سرهم جهت عمل جراحي انتخابي تحت بيهوشي عمومي، در بيمارستان بستري مي شدند مورد مطالعه قرار گرفتند. از والدين بيمار در مورد وجود Motion Sickness سوال شد سپس بيمار از نظر بروز استفراغ پس از عمل بمدت 24 ساعت تحت نظر قرار گرفت.يافته ها: در مجموع ميزان بروز استفراغ پس از عمل 30% بود. تعداد 21 بيمار سابقه بيماري حركت مثبت و 79 نفر سابقه منفي داشتند. بين داده هاي دموگرافيك، نوع عمل، نوع بيهوشي، مدت ناشتا بودن و مدت جراحي دو گروه اختلاف معني داري وجود نداشت. از گروه با سابقه مثبت بيماري حركت 17 نفر (76%) و از گروه با سابقه منفي 13 نفر (16%) دچار استفراغ شدند (P=0.02) ميزان ويژگي سابقه بيماري حركت به عنوان يك عامل پيشگويي كننده 90%، حساسيت آن 51%، ارزش اخباري مثبت (PPV) آن 81% و ارزش اخباري منفي (NPV) آن 80% بود. نتيجه گيري: در كودكان كمتر از 16 سال، وجود سابقه مثبت بيماري حركت با افزايش استفراغ پس از عمل همراه بود و ارزش اخباري نسبتا بالايي براي پيشگويي اين عارضه داشت.