اثر پيشگيرانه ي عصاره آبي ريشه زرشك زرافشان بر ميزان سطوح گلوكز خون و چربي هاي سرم در مو ش هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين

زمينه و هدف كاهش دادن سطح گلوكز و ليپيدهاي سرم در بيماران ديابتي با استفاده از گياهان دارويي از اهميت باليني زيادي برخوردار ميباشد. در تحقيق حاظر بر آن شديم تا اثر پيشگيرانهي عصاره آبي ريشه زرشك بر ميزان گلوكز، انسولين و چربي هاي سرم در موش هاي صحرايي ديابتي را بررسي كنيم. مواد و روش ها چهل سر موش صحرايي نر به 5 گروه تقسيم شدند: 1) گروه كنترل (N) كه آب مقطر را به مدت شش هفته دريافت كردند، 2) گروه نرمال + زرشك (N+B) كه عصاره ريشه زرشك را روزانه به مدت شش هفته توسط دستگاه گاواژ معدي دريافت كردند، 3) گروه ديابتي (D)، 4) گروه ديابتي + زرشك _ قبل (D+Bb) كه براي سه هفته قبل و سه هفته بعد از تزريق STZعصاره ريشه زرشك دريافت كردند، 5) گروه ديابتي+ زرشك_ بعد (D+Ba) كه بعد از تزريق STZ و ديابتي شدن به مدت سه هفته عصاره ريشه زرشك دريافت كردند. گروه هاي تحت درمان، mg/kg/day500 عصاره ريشه زرشك را به وسيله گاواژ معدي دريافت نمودند. دوره آزمايش براي هر موش شش هفته بود. يافته ها نتايج نشان داد ديابت باعث افزايش معني داري در ميزان مصرف غذا، گلوكز خون، كلسترول تام (TC)، تري گليسريد LDL-C و (TG) و كاهش معني داري در ميزان HDL-C، انسولين و وزن بدن در گروه ديابتي نسبت به ساير گروه ها شد. مصرف ريشه زرشك موجب هدايت اين تغييرات به حدود طبيعي شد، به طوري كه مصرف ريشه زرشك در گروه D+Bb اختلاف معني داري را در همهي عوامل مورد بررسي در مقايسه با گروه D+Ba ايجاد كرد. نتيجه گيري در اين مطالعه، براي اولين بار نشان داده شد كه مصرف ريشه زرشك قبل از ايجاد ديابت منجر به بهبودي بيشتر در سطوح گلوكز خون، انسولين و چربي هاي سرم نسبت به گروهي مي شود كه پس از ايجاد ديابت ريشه زرشك دريافت مي كردند. بنابراين، ريشه زرشك مي تواند هر دو نقش پيشگيري كننده و درماني را در برابر عوارض ديابت ايفا نمايد.