بررسي مقايسه اي تغييرات فشار داخل چشم و هموديناميك بيمار پس از لوله گذاري داخل تراشه با لارينگوسكوپ مكينتاش، مككوي و ويدئو لارينگوسكوپ

زمينه و هدف: شروع بيهوشي عمومي با لارينگوسكوپي منجر به تغييرات وسيع هموديناميك و فشار داخل چشم ميشود. هدف از انجام اين پژوهش، مقايسه پاسخ‌هاي هموديناميك و تغييرات فشار چشم پس از لوله‌گذاري تراشه با مككوي، مكينتاش و گلايداسكوپ بود. مواد و روش‌ها: در يك كارآزمايي باليني تصادفي، 180 بيمار در گروه سني 20 تا 70 سال در كلاس I وII از انجمن بيهوشي آمريكا، تحت القاء بيهوشي عمومي با پروپوفل 2mg/kg ، فنتانيل 1µg/kg و سيس آتراكوريوم mg/kg1/. در شرايط يكسان قرار گرفتند. پاسخ‌هاي هموديناميك و فشار داخل چشم در سه مرحله قبل، بعد از اينتوباسيون و 5 دقيقه بعد از لوله‌گذاري ثبت گرديد. نتايج: فشار متوسط شرياني و تعداد ضربان قلب در هر سه گروه پس از لوله‌گذاري نسبت به زمان قبل از لوله‌گذاري افزايش يافت، اما تفاوت معني‌داري بين سه گروه وجود نداشت. بررسي نتايج فشار داخل چشم پس از لوله‌گذاري با گلايداسكوپ، كاهش معني‌داري نسبت به دو گروه ديگر نشان داد. كاهش معني‌داري در فشار داخل چشم بلافاصله پس از لارينگوسكوپي در گروه مككوي نسبت به مكينتاش مشاهده نشد. همچنين، اختلاف معني‌داري در دقايق قبل و 5 دقيقه پس از لارينگوسكوپي در هيچ يك از گروه‌ها در فشار داخل چشم وجود نداشت. نتيجه‌گيري: با توجه به تغييرات كمتر فشار داخل چشم با گلايداسكوپ همراه با عدم تفاوت پاسخ‌هاي هموديناميك بين سه روش لوله‌گذاري، به نظر مي‌رسد بهتر است در اعمال جراحي چشم، از روش لوله‌گذاري تراشه با گلايداسكوپ استفاده شود.