Author/Authors :
قرباني, ژيلا دانشگاه علوم پزشكي شيراز - دانشكده پيراپزشكي - گروه راديولوژي, شيراز, ايران , حدادي, غلامحسن دانشگاه علوم پزشكي فسا - گروه فيزيك پزشكي, فسا, ايران , فرديد, رضا دانشگاه علوم پزشكي شيراز - مركز تحقيقات حفاظت در برابر پرتوهاي يونساز و غير يونساز، دانشكده پيراپزشكي, شيراز, ايران
Abstract :
با وجود كاربرد روزافزون تابش يونيزان در روش هاي تشخيصي و درماني پزشكي، توسعه ي عوامل محافظ پرتويي جهت تعديل آسيب بافت هاي نرمال، حائز اهميت جلوه مي كند. از يك سو سميت ذاتي تركيبات محافظ پرتويي مصنوعي و از سوي ديگر تاييد سميت اندك تركيبات طبيعي بنابر سابقه ي طولاني مدت استفاده در طب؛ لذا محققان زيادي به بررسي قابليت هاي محافظ پرتويي تركيبات طبيعي روي آورده اند. هسپريدين متعلق به دسته فلاوانون از خانواده ي فلاوانوئيدها است كه به وفور در رژيم غذايي انسان يافت مي شود و اثرات سودمند بسياري براي آن ذكر شده است. از قابليت هاي هسپريدين مي توان به اثرات آنتي اكسيداني، ضد التهابي، ضد سرطاني، ضد آسيب ژنتيكي و محافظ پرتويي اشاره نمود. اگرچه هسپريدين اثر محافظتي كمتري در مقايسه با تركيبات مصنوعي دارد اما سميت كمتر و قابليت تجويز خوراكي آن، باعث شده است كه بتوان آن را به عنوان يك راديوپروتكتور مناسب در بيماران راديوتراپي، پرتو كاران، فضانوردان و حتي عموم جامعه پيشنهاد نمود. در اين مقاله خلاصه اي از مطالعات اخير پژوهشگران بر مزايا و معايب تجويز هسپريدين ارائه مي گردد.
