بررسي ميزان توافق كلي در سطح بندي ترياژ بين كاركنان فوريت هاي پزشكي، پرستاران و مربي ترياژ

زمينه و هدف: ترياژ براي سطح بندي بيماران جهت ارايه مناسب ترين درمان و انتقال آن ها به مراكز درماني امري ضروري است. توافق در سطح بندي ترياژ بين پرستاران و كاركنان فوريت هاي پزشكي باعث افزايش دقت و كاهش زمان تحويل بيماران مي شود؛ با اين وجود نتايج برخي مطالعات نشان دهنده وضعيت نامناسب ترياژ است. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان توافق كلي در سطح بندي ترياژ بين كاركنان فوريت هاي پزشكي، پرستاران و مربي ترياژ انجام شد.مواد و روش ها: در مطالعه توصيفي حاضر، يك مربي، 5 پرستار ترياژ و 30 نفر از كاركنان فوريت هاي پزشكي شهر ايرانشهر در سال 1393 به روش سرشماري شركت كردند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه اطلاعات فردي و فرم ترياژ بر اساس نمايه وخامت اورژانس (Emergency Severity Index) بود. 78 بيمار بصورت جداگانه توسط پرستاران ترياژ، كاركنان فوريت هاي پزشكي و مربي (به عنوان ملاك) مورد سطح بندي قرار گرفتند. ميزان توافق كلي با استفاده از ضريب كاپا تحت نرم افزار آماري 16 SPSS مورد بررسي قرار گرفت.يافته ها: ضريب كاپا براي اندازه گيري ميزان توافق كلي در سطح بندي ترياژ بين كاركنان فوريت هاي پزشكي و پرستاران k=0.20، كاركنان فوريت هاي پزشكي و مربي k=0.1، پرستاران ترياژ و مربي k=0.19بدست آمد.نتيجه گيري: طبق يافته ها، ميزان توافق كلي در سطح بندي ترياژ بين پرستاران ترياژ، كاركنان فوريت هاي پزشكي و مربي ضعيف بود. لذا برگزاري دوره هاي آموزش ترياژ و اجراي ترياژ مشترك جهت افزايش توافق و كاهش زمان جابجايي بيماران پيشنهاد مي شود.