بررسي نقش تغذيه در كاهش آسيب مخاط معده ناشي از استرس

سابقه و هدف: يكي از مسايل مطرح پزشكي زخم معده است، علي رغم اهميت اين مشكل هنوز روش پيشگيري مناسبي براي جلوگيري از زخم معده ناشي از استرس وجود ندارد. هدف ازمطالعه حاضر بررسي اثر تغذيه بر ايجاد زخم معده است.مواد و روشها: در اين تحقيق تجربي با كد اخلاق 22/340 از 20 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار با وزن 20± 200 گرم كه در شرايط استاندارد نگهداري ميشدند استفاده شد، حيوانات به طور تصادفي در چهار گروه 5 تايي قرار گرفتند. گروه اول ناشتا همراه با استرس، گروه دوم تغذيه شده همراه با استرس و گروه سوم ناشتا بدون استرس قرار گرفتند و گروه چهارم تغذيه شده بدون استرس (كنترل) بودند. براي القا استرس از غوطه ور شدن در آب 23 درجه به مدت 3.5 ساعت استفاده گرديد. سپس حيوانات كشته شده و معده آنها براي بررسي سطح زخم و تعداد آن مورد بررسي قرار گرفت. از تست آماري آناليز واريانس يك طرفه براي مقايسه گروه ها استفاده شد.يافته ها: اعمال استرس غوطه وري در آب به روش فوق به وضوح زخمهاي متعددي در معده رتهاي مربوطه ايجاد كرده بود، تعداد زخم و سطح آن در گروه ناشتا كه تحت استرس قرار داشتند نسبت به ساير گروه ها افزايش معناداري داشت.بحث و نتيجه گيري: تغذيه دهاني در موشهايي كه در معرض استرس شديد هستند از ايجاد زخم معده ناشي از استرس جلوگيري ميكند، به نظر ميرسد كه غذاي داخل معده با جلوگيري از انقباضات ناشي از استرس كه سبب ايجاد زخم ناشي از ايسكمي ميشود از ايجاد زخم جلوگيري ميكند.