Author/Authors :
اتفاق, ليلا دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسلامي ايران - دانشكده پزشكي - گروه طب فيزيكي و توانبخشي, تهران, ايران , مصاحبي محمدي, لاله , نادري, نسيم دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - بيمارستان لقمان حكيم - گروه جراحي, تهران, ايران , آزما, كامران دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسلامي ايران - دانشكده پزشكي - گروه طب فيزيكي و توان بخشي, تهران, ايران
Abstract :
سابقه و هدف
توانبخشي قلبي يك برنامه علمي-ورزشي و يك كار گروهي و تخصصي است كه درجهت بيماران با محدوديت هاي قلبي عروقي و ريوي تنظيم شده است. اثرات ورزش منظم بر فعاليت سيستم كارديوواسكولارمتعدد و از جمله اين تغييرات كاهش ضربان قلب در زمان استراحت ميباشد كه هدف اصلي اين تحقيق بررسي ميزان اين تغيير در يك برنامه نوتواني قلبي ميباشد.
مواد و روش ها
اين يك مطالعه توصيفي و گذشته نگرو از طرق بررسي پرونده كليه بيماران قلبي و عروقي كه از سال 1380 تا 1388 به كلينيك نوتواني مركز قلب و عروق شهيد رجايي مراجعه كرده بودند انجام شد. از ميان 480 پرونده مطالعه شده 210 پرونده طبق معيارهاي ورود وارد مطالعه گرديد و تغييرات ميانگين ضربان قلب پايه جلسات اول با جلسات مياني و آخر و همچنين جلسات مياني با جلسات آخر مقايسه شد. همچنين ضربان قلب پايه در بيماراني كه 24جلسه كامل نوتواني را انجام داده بودند با بيماراني كه 12جلسه كامل نوتواني را انجام داده بودند داده ها با استفاده از آزمون آماري تي زوجي مقايسه گرديد.
يافته ها
210 بيمار شامل 20 نفر زن (19/5 %) و 190نفرمرد (90/5 %) با ميانگين سني 10/ 7 ± 55 سال در اين مطالعه وارد گرديدند. ميانگين ضربان قلب پايه سه جلسه اول (ضربه در دقيقه 7/ 9 ± 75) و ميانگين ضربان قلب پايه در سه جلسه وسط (ضربه در دقيقه 6/ 7 ± 73) و ميانگين ضربان قلب پايه در سه جلسه آخر (ضربه در دقيقه 7/ 3 ± 71) بود ضربان قلب پايه در بيماران زن و مرد در جلسات متفاوت از نظر آماري معنادار نبود اختلاف ميانگين ضربان قلب پايه بيماراني كه 12جلسه كامل نوتواني را انجام داده بودند با ميانگين ضربان قلب پايه بيماراني كه 24جلسه كامل نوتواني را انجام داده بودند از نظر آماري معنادار گزارش گرديد. (P<0/ 001)
بحث و نتيجه گيري
برنامه هاي ورزشي نوتواني منجر به كاهش ضربان پايه در بيماران قلبي مي گردد واين تاثير با افزايش تعداد جلسات و افزايش سن بيشتر خواهد بود و به گونه اي است كه اثرات ورزش در برنامه هاي بازتواني بر ضربان قلب پايه، با تعداد جلسات و سن بيماران ارتباط معكوس و معنادار دارد. در مطالعه ما ميزان كاهش ضربان قلب در حين استراحت كم بود. (كمتر از 5 پالس در ثانيه). اين در حالي است كه بعضي از مطالعات تغييري را گزارش نكرده اند