Teachability of Intercultural Sensitivity from the Perspective of Ethnocentrism vs. Ethnorelativism: An Iranian Experience

مطالعه حاضر ارتباط احتمالي بين سطح حساسيت ميان فرهنگي و بسندگي زباني زبان آموزان ايراني را مورد مطالعه قرار مي دهد. هدف ديگر اين تحقيق بررسي امكان افزايش سطح حساسيت ميان فرهنگي اين زبان آموزان از طريق آموزش كلاسي است. بدين منظور سي و شش دانشجوي سال آخر مذكر ومونث پس از همگون سازي انتخاب شدند. در ابتدا از دانشجويان خواسته شد آزمون حساسيت ميان فرهنگي را كامل نمايند. اين دانشجويان پس ازشركت در دوره آموزشي نيم ترمي حساسيت ميان فرهنگي همان آزمون را بار ديگر كامل نمودند. اطلاعات كسب شده از طريق پيش امتحان و پسا امتحان با استفاده از آزمونهايي از قبيل كاي دو و ويل كاكسن سايند رنك مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. نتايج كسب شده حاكيست كه اولا ارتباط بين سطح حساسيت ميان فرهنگي و بسندگي زباني زبان آموزان مورد مطالعه به لحاظ آماري معني دار مي باشد. دوما، آموزش حساسيت ميان فرهنگي امكان پذير مي باشد و موجب ارتقاي قابل توجه سطح حساسيت ميان فرهنگي زبان آموزان مورد مطالعه گرديد. نتايج مطالعه حاضر در صورت تعميم علاوه بر بهبود احتمالي كيفيت آموزش زبان انگليسي مي تواند مدرسان اين زبان را به بذل توجه در خور به توانش ميان فرهنگي بعنوان جزي لا ينفك آموزش زبان در عصر حاضر ترغيب نمايد.

This study investigated the probable relationship between Iranian EFL learnersʹ language proficiency and intercultural sensitivity. It also looked into the feasibility of enhancing their intercultural sensitivity through actual classroom training. To this end, 36 male and female college seniors were randomly selected from two classes after being homogenized. The participants were required, initially, to complete an Intercultural Sensitivity Scale (ISS).They, then, attended a half-a-semester-long intercultural sensitivity training course and completed the same scale once again at the end of the semester. The data obtained through pre-test and post-test were subjected to some statistical techniques such as the Wilcoxon Signed-rank test and the Chi-square test. The results of data analysis indicated that intercultural sensitivity training promoted Iranian EFL students’ intercultural sensitivity level significantly and that there exists a statistically significant relationship between students’ language proficiency and intercultural sensitivity. This study in turn confirms the possibility of teaching intercultural sensitivity and is hoped, if generalized nationwide, to enrich foreign language teaching. It can also encourage ELT practitioners to give due weight to intercultural competence as a crucial component of modern language education.