Genetic diversity in the Persian sturgeon, Acipenser percicus, from the south Caspian Sea based on mitochondrial DNA sequences of the control region

تاس ماهي ايراني (Acipenser persicus) يكي ازگونه هاي با ارزش تاس ماهيان است كه در درياي خزر پراكنش دارد و تاكنون مطالعات كمي در مورد ژنتيك جمعيت آن انجام شده است. در اين مطالعه به منظور تعيين ساختار ژنتيك جمعيت تاس ماهي ايراني در مناطق مختلف حوضه جنوبي درياي خزر روش توالي يابي قطعه D-Loop DNA ميتوكندريايي به كار گرفته شد. در مجموع تعداد 46 نمونه باله تاس ماهي ايراني از 4 منطقه ( آستارا، رودخانه سفيدرود، نوشهر و بندر تركمن) حوضه جنوبي درياي خزر جمع آوري گرديد. توالي يابي با استفاده از روش استاندارد انجام پذيرفت و در مجموع بين 6 هاپلوتيپ متفاوت و 44 جايگاه متغير بدست آمد. تنوع هاپلوتايپي و نوكليوتيدي در نمونه هاي كل مناطق به ترتيب برابر با 028/0 ± 640/0 و 011/0 ± 0442/0 بدست آمد. نتايج آناليز Fst بر اساس روش دوپارامتري و آناليز واريانس مولكولي (AMOVA) نشان داد بيشترين تنوع در درون نمونه ها مي باشد و اختلاف بين نمونه هاي مناطق آستارا، نوشهر و بندر تركمن معني دار نبود. برآورد جريان ژني نشان داد كه بين نمونه هاي رودخانه سفيدرود و ديگر مناطق جدايي توليد مثلي وجود دارد كه ممكن است در نتيجه جدايي جغرافيايي باشد. نتايج اين بررسي موافق مطالعه PCR-RFLP بر روي اين گونه بوده و همچنين پيشنهاد مي دهد كه تنوع ژنتيكي جمعيت تاس ماهي ايراني رودخانه سفيدرود مورد توجه قرار گيرد.

The Persian sturgeon, Acipenser persicus (Borodin, 1897), is an economically important species, which mainly inhabits the Caspian Sea. However, little is known about its population genetic structure. In this study, variation in nucleotide sequences of the mitochondrial DNA (mtDNA) control region of wild stock Persian sturgeon was determined to assess the genetic diversity among different natural populations of this species. The fish (n = 46) were collected from four sites (Astara, Sefidrood, Noshahr and Bandare- Turkaman) in the south Caspian Sea. As a result 6 haplotypes and 44 variable sites were found. The average haplotype diversity (h) and nucleotide diversity (?) were 0.640±0.028 and 0.0442±0.011, respectively. Analysis of molecular variance (AMOVA) demonstrated that most variations occurred within samples, and the difference between the populations from Astara and Noshahr or Bandare- Turkaman was not significant (p < 0.001). Estimates of gene flow indicated reproductive isolation between the Sefidrood River population and the other collections. The divergence might be related to geographical isolation. The results are consistent with the findings from PCR-RFLP analysis (PCR-RFLP) and suggest considerable genetic diversity of the population from Sefidrood River.