Fatigue Life of Repaired Welded Tubular Joints

موضوع اين تحقيق اثر تعمير بر عمرخستگي اتصالات لوله اي است. شش نمونه تركدار كه قبلا تحت بارگذاري خستگي قرار گرفته بود، تعمير شدند. دو عدد از اين نمونه ها قبل از بارگذاري اوليه خستگي، ساچمه زني شدند. نشان داده شد كه تعمير، عمر نمونه هاي ساچمه زني نشده را حدود 150 درصد افزايش مي دهد. افزايش عمر نمونه هاي ساچمه زني شده تعميري حدود 105 درصد مي باشد. تنش پسماند در سطح و عمق نمونه هاي تعميري قبل و بعد از بارگذاري خستگي اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه تعمير باعث افزايش قابل توجه عمرخستگي اتصالات لوله اي مورد مطالعه اين تحقيق گرديد. چنانچه تعمير امكان پذير نباشد، ساچمه زني راهكار خوبي جهت افزايش عمر خستگي اتصالات جوشي است ولي اگر تعمير در دستور كار قرار داشته باشد، آنگاه ساچمه زني اين اتصالات از نظر اقتصادي و فني قابل توجيه نخواهد بود.

The subject of this study is to investigate the effect of repair on the fatigue life of tubular joints. Six cracked specimens previously subjected to fatigue loading underwent weld repair. Two of these specimens were shot peened before primary fatigue loading. It is shown that repair for the original specimens increases the fatigue life by roughly 150%. The increase of fatigue life for shot peened and repaired specimens is around 105%. The in-depth residual stresses are measured on the repaired joints before and after fatigue loading. It can be stated that repair made a remarkable improvement on the fatigue behavior of tubular joints examined in this investigation. However, where repair is not possible, shot peening can be a good alternative to improve the fatigue life of welded joints. If repair is planned to be carried out then shot peening may not be financially or technically justifiable.