A Contrastive Study of Theme in English and Azerbaijani Turkish Fictional Texts

برجسته سازي دستوري- معنايي يكي از مشكلترين حوزه ها در يادگيري زبان انگليسي به عنوان زبان خارجي و در فرآيند ترجمه از آن زبان است. دليل اصلي اين دشواري از اين حقيقت سرچشمه مي گيرد كه معمولا زبان هاي مختلف، برجسته سازي را به صورت هاي مختلف و به كمك ابزار زباني گوناگون انجام مي دهند. پژوهش حاضر مي كوشد كه به شيوه تقابلي به بررسي مضامين تجربي (موضوعي) بين فردي و متني در نمونه ي داستان هاي كوتاهي به زبان هاي انگليسي و تركي آذري بپردازد بويژه پژوهش هاي حاضر برآن است كه روشن كند آيا 3 نوع مضمون نام برده، در دو زبان مورد بحث كاربردهاي مشابهي دارند يا خير. براي مشخص نمودن ويژگي هاي برجسته سازي در متون داستاني بر مبناي كندوكاو عملي، الگوي نظري هليدي (2002) در دو داستان كوتاه پياده و مورد استفاده قرار گرفته است. يافته هاي پژوهش نشان داد كه بسامد كاربرد مضامين موردبحث در زبان هاي انگليسي و تركي آذري به ترتيب از بيشترين به كمترين: تجربي، متني و بين فردي است. اميد است كه يافته هاي پژوهش حاضر براي زبانشناسي نظري و كاربردي سودمند بوده باشد.

Thematisationis one of the troublesome areas both for translation purposes from or into English and also for learning EFL. The main reason for the problem lies in the fact that usually different languages structure thematisation in different ways. Therefore, the present research is an attempt to investigate contrastively: experiential (topical), interpersonal and textual themes in a sample of Azeri Turkish and English short stories. Specifically, it aims to find out whether these three kinds of themes have similar occurrences in these two languages or not. To characterize thematising in fictional texts on an empirical basis the model of analyzing theme as suggested by Halliday (2002) is applied to a small corpus of two short stories. The study revealed that in both English and Azeri Turkish, experiential, textual and interpersonal themes are used more frequently in this order respectively. It is hoped that the results of this study can contribute to both theoretical and applied linguistics.