دراسه اسلوبيه للرتابه التعبيريه في «النمور في اليوم العاشر» لزكريا تامر

منتقدان ادبي به مطالعه پديده‌هاي زباني از خلال سبك‌ها، پرداخته وتحقيقات خود را پيرامون الفاظ وتركيبات كه مرتبط با عوامل تاثيرگذار محيطي ومبتكر ادبي است، گسترش مي‌دهند؛ كه اين الفاظ وتركيبات در نهايت اسلوب ويژه‌اي به شمار مي‌آيند. اين نوع از بررسي اسلوب اديبان سبك شناسي ناميده مي‌شود وشيوه‌اي آماري از آن منشعب مي‌شود كه به بررسي پديده‌هاي زباني به لحاظ كمي در آثار ادبي با چارچوب آماري مي‌پردازد. اين در حالي است كه رويكردهاي ديگري از سبك شناسي همچون روانشناختي وكاربردي و... وجود دارد. به طور كل، بستر مناسبي در آثار شعري وداستاني وبه طور خاص در نزد زكريا تامر داستان نويس سوري وجود دارد، كه پژوهشگر را به پيگيري سبك‌ها وشيوه‌ها سوق مي‌دهد. طبق بررسي مبتني بر داده‌هاي جداول وبا به كارگيري شيوه آماري دستي مسلم گرديد كه او داراي سبك ثابت در به كار بستن پديده‌هاي زباني يكنواخت است. از اين رو، سبك يكنواخت زباني نويسنده در مجموعه «النمور في اليوم العاشر»، بررسي گرديد. سپس، دريافتيم كه او به شيوه يكنواخت اسلوب(فعل ماضي+حرف جر+مجرور+صفت متناوب در نوع وتعداد) متوسل شده است. حاصل اين كه گاهي نويسنده از شيوه يكنواخت عدول كرده به تنوع بخشي در پديده زباني به اقتضاي اسلوب ويژه داستاني، روي مي‌آورد. گفتار اساساً منشا اصلي يكنواختي سبك به خصوص در تكرار فزاينده واژگاني چون« القول، السوال، الصوت، اللهجه و...» است. اين امر به هنگام مطالعه مستمر آثار نويسنده عيان مي‌گردد كه اين بحران، يا ناشي از فقر گنجينه واژگاني يا ناشي از ناخودآگاه زكريا تامر مي‌باشد. چرا كه او اگر متوجه يكنواختي زبان بود، قطعاً از گرفتار آمدن در ورطه آشوب واژگاني يكنواخت پرهيز مي‌نمود.

Literary critics interpret linguistic phenomena through the study of styles and extend their research on the words and constructions related to environmental factors and literary innovations. Ultimately these words and constructions are considered as a particular style. The study of the methods of writers is called stylistics and a statistical approach branches out which quantitatively examines Linguistic phenomena within a statistical framework. There are other approaches to stylistics such as psychological and practical approaches. In general, there is a good context in poetry and fiction and in particular in the works of the Syrian novelist Zakaria Tamer, which leads researchers to follow styles. Analysis of the data from tables and using manual statistical method proved that he has a consisant style in applying uniform linguistic phenomena. Hence, the uniform style of the author in the Tigers on the tenth day was studied. We found that he has resorted to a uniform style (past tense verb + preposition + genitive + intermittent adjective in type and number). As a result, the author sometimes deviates from the uniform method and diversify the literary work to meet special demands of the story. The main reason of uniformity is speech, especially in frequent use of words such as "al-qoul, al-soval, al-sout, al-lahja. " Continuous study of his works makes it clear that this issue is caused by either vocabulary deficiency or the unconscious mind of Zakaria Tamer. If he was aware of uniformity of language, he would have definitely avoided getting caught by the monotonous vocabulary.