شماره ركورد :
1110
عنوان :
بررسي تنوع، بيوماس و فراوني فيتوپلانكتون در حوزه جنوبي درياي خزر
شرح پديد آور/مجري (مجريان) طرح :
گل آقايي درزي، مهدي
شناسه هاي افزوده :
تهامي، فاطمه السادات ، همكارطرح , مخلوق، آسيه ، همكارطرح , گنجيان،علي ، همكارطرح , كيهان‌ثاني، عليرضا ، همكارطرح , دوستدار، مسطوره ، همكارطرح , اسلامي، فرشته ، همكارطرح , نصراله تبار، عبداله ، همكارطرح , خداپرست، نوربخش ، همكارطرح , مكرمي، علي ، همكارطرح , پورمند، تاج محمد ، همكارطرح
سال نشر :
1392
تنالگان :
وزارت ﺟﻬﺎد ﮐﺸﺎورزي - ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت، آﻣﻮزش و ﺗﺮوﯾﺞﮐﺸﺎورزي - ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻠﻮم ﺷﯿﻼﺗﯽ ﮐﺸﻮر
چكيده فارسي :
نمونه برداري فيتوپلانكتون اين پروژه به صورت فصلي از بهار 1387 طي يكسال درهشت نيم خط عمود بر ساحل به تعداد 480 نمونه از اعماق سطحي 5 متر ، 10، 20، 50 و 100 متر از آستارا تا تركمن انجام شد. در مجموع 191 گونه از فيتوپلانكتون شناسايي گرديد كه باسيلاريوفيتا با 97 گونه برابر 8/50 % ، شاخه كلروفيتا با 28 گونه برابر7/14 % ، شاخه پيروفيتا با 26 گونه برابر6/13% ، شاخه سيانوفيتا با 25 گونه برابر 1/13% و شاخه اوگلنوفيتا با 15 گونه برابر 9/7 % از كل گونه‌ها را تشكيل داد. ميانگين تراكم فيتوپلانكتون برابر 2465184± 27947500 عدد در مترمكعب (خطاي استاندارد ± ميانگين) و ميانگين زي توده برابر84/8 ± 51/125 ميلي گرم در مترمكعب (خطاي استاندارد ± ميانگين) بوده است. تراكم و زي توده فيتوپلانكتون در فصول بهار ، تابستان ، پاييز و زمستان داراي تفاوت معني دار بوده‌اند (p<0.05) . بيشترين تراكم به ترتيب مربوط به فصل زمستان ، پاييز ، تابستان و بهار بود (p<0.05) و بيشترين زي توده به ترتيب مربوط به فصل زمستان ، پاييز، بهار و تابستان بود (p<0.05). باسيلاريوفيتا داراي بيشترين تراكم ( 49/51%) ميانگين برابر 35/16262± 14390833 در مترمكعب (خطاي استاندارد ± ميانگين) و اوگلنوفيتا (39/0 %) با ميانگين 14/16262 ± 109791 عدد در مترمكعب(خطاي استاندارد ± ميانگين) داراي كم‌ترين تراكم بوده‌اند. از طرفي پيروفيتا داراي بيشترين ميانگين زي توده (14/53%) به ميزان 53/5 ± 69/66 ميلي گرم در مترمكعب(خطاي استاندارد ± ميانگين) و كلروفيتا (54/0 %) با ميانگين11/0 ± 68/0 ميلي گرم در مترمكعب (خطاي استاندارد ± ميانگين) كمترين زي توده را دارند. تراكم و زي توده شاخه‌هاي فيتوپلانكتوني در فصول مختلف داراي مقادير متفاوت بوده‌اند(p<0.05). تراكم و زي توده فيتوپلانكتون در لايه بالا و لايه زيرين 50 متري داراي تفاوت معني داري بوده است (p<0.05). با دور شدن از ساحل و افزايش عمق، كاهش ميانگين تراكم و زي توده مشاهده شد(p<0.05). بيشترين تراكم فيتو پلانكتون در قسمت سطحي ايستگاه m 10 و كم‌ترين تراكم در ايستگاه با عمق m 100 و بيشترين زي توده فيتو پلانكتوني در قسمت‌هاي سطحي ايستگاه عمقي m 20 و كم‌ترين زي توده در عميق‌ترين نقطه نمونه برداري يعني در ايستگاه با عمق 100 متر وجود داشت. تراكم و زي توده فيتوپلانكتون در لايه‌هاي عمقي مختلف نمونه برداري نسبت به هم داراي تفاوت معني دار بوده است (p<0.05) به نحوي كه بيشترين تراكم به ترتيب مربوط به لايه‌هاي 10 ،سطحي 5متري، 20 ، 50 و 100 متري بود و بيشترين زي توده به ترتيب مربوط به لايه‌هاي سطحي 5متري ، 20 ، 10 ، 50 و 100 متري بود (p<0.05). تراكم و زي توده فيتوپلانكتون در ترانسكت هاي مختلف داراي تفاوت معني دار بوده است (p<0.05). در ترانسكت هاي آستارا، بابلسر، انزلي، اميرآباد، تركمن، سفيدرود، نوشهر، تنكابن به ترتيب بيشترين تراكم فيتوپلانكتون ها مشاهده شد(p<0.05). از لحاظ زي توده به ترتيب ترانسكت آستارا، انزلي، سفيدرود، بابلسر، نوشهر، تنكابن، اميرآباد و تركمن داراي مقادير بالاتري بودند(p<0.05). شاخص تنوع گونه‌اي شانون- وينر(Shanon and Wiener) فيتوپلانكتون برابر 92/2 (شرايط مزوتروف) بود. تغييرات شرا يط محيطي و مواد مغذي در فصول مختلف بر اين شاخص تاثير گذار بوده به نحوي كه در تابستان كم‌ترين تنوع گونه‌اي را شاهد بوديم كه به ترتيب در فصول پاييز و زمستان و بهار تنوع گونه‌اي افزايش داشته است.
چكيده انگليسي :
he survey sampled during the fourth stage of the season was in 1387. Sampling in eight directions perpendicular (transect) to the beach and 480 samples was performed. In each transect from Astara to the Turkmen 5 stations at depths of 5, 10, 20, 50 and 100 m were selected for sampling. The total number of 191 species was identified; Bacillariophyta category species number was 97, equivalent to %50.8, category of Chlorophyta 28 species, equivalent to %14.7, category of Pyrrophyta 26 species, equivalent to 13.6 %, category of Cyanophyta 25 species, equivalent to 13.1% and category of Euglenaphyta 15 species, equivalent to 7.9% of all species formed. Average abundance of phytoplankton was 27947500(SD=2465184) n/m3. The average biomass was 125.51(SD=8.84) mg/m3. Abundance and biomass in spring and summer, autumn and winter have been significant differences (p <0.05). The highest frequency was in winter, autumn, summer respectively and spring was (p <0.05) and The highest biomass in winter, fall, spring and summer was respectively (p <0.05). Bacillariophyta category has the highest abundance equal to 14390833 ± 16262.35 n/m3 (mean ± standard error) were equivalent to %51.49 of the total abundance, Euglenophyta category has the least density equal to 109791 ± 16262.14 n/m3 (mean ± standard error), which is equivalent to % 0.39 of total abundance were included. Also Pyrrophyta category has the highest biomass equal to 69.66 ± 5.53 mg/m3 (standard error ± mean) were equivalent to %53.14 of the total biomass and Chlorophyta category with an average of 0.68 ± 0.11 mg/m3 (mean ± standard error) have the lowest biomass, were equivalent to %0.54 of the total. Phytoplankton Categories in every season, with biomass and abundance have been different (p <0.05). Abundance and phytoplankton biomass in the upper layer and lower layer varies with depth of 50 meters (p <0.05). With distance from shore and depth increases, reducing the mean abundance and biomass were observed (p <0.05). The highest and lowest abundance of phytoplankton was observed at depths of 10 and 100 meters respectively. The maximum amount of phytoplankton biomass in surface areas of deep stations 20 m and the lowest biomass sampled at the deepest point of the station was 100 meters. Abundance and biomass of phytoplankton in the deep layers of the sample with significant difference (p<0.05) . So that the highest abundance layers of 10 m, the surface layer of 5 m, 20 m, 50 m and 100 m, respectively(p <0.05), and the most biomass in the surface layers of 5 m, 20 m, 10 m, 50 and 100 meters, respectively (p <0.05). Abundance and biomass of phytoplankton in transects was significant difference (p <0.05). Most phytoplankton respectively transect Astara, Babolsar, Anzali Amirabad, Turkmen, Sefidrud, Noshahr, Branch was observed (p <0.05) and in terms of biomass, respectively transects Astara, Anzali, Sefidrud, Babolsar, Noushahr, Branch, Amirabad and Turkmen values were higher (p <0.05). Species diversity indexe (Shannon – Wiener) phytoplankton was equivalent to 2.92. Environmental conditions and nutrients in different seasons on these parameters influenced the way that species diversity was lowest in summer and in autumn, winter, and spring, respectively, species diversity increased.
كليدواژه :
فيتوپلانكتون , پراكنش فصلي , زي توده , درياي خزر , تراكم , تنوع زيستي
اطلاعات نشر :
تهران موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور
مشخصات ظاهري :
جدول، نمودار
فروست :
موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور. پژوهشكده اكولوژي درياي خزر 41973
كتابنامه :
كتابنامه: ص. 79- 82
موضوع :
پلانكتونهاي گياهي
شماره :
8
شمارة كاتر :
ب 462 گ
ردة اصلي :
579
كليدواژه - جزئيات :
لينک به اين مدرک :
بازگشت