عنوان :
ميزان توده زنده كفزيان خليج فارس و درياي عمان به روش مساحت جاروب شده
شرح پديد آور/مجري (مجريان) طرح :
ولي نسب تورج
شناسه هاي افزوده :
آژير، محمدتقي ، همكارطرح , هاشمي، احمد ، همكارطرح , دهقاني، رضا ، همكارطرح , مبرزي، علي ، همكارطرح , دريانبرد، غلامرضا ، همكارطرح , كاشي، محمدتقي ، همكارطرح , انصاري، هوشنگ ، همكارطرح , نيك‌پي، منصور ، همكارطرح , حسيني، عباس ، همكارطرح , خدادادي، رجب ، همكارطرح , شعباني، محمدجواد ، همكارطرح , مرادي، غلام ، همكارطرح , طالب‌زاده، عباس ، همكارطرح , درويشي، محمد ، همكارطرح , بيات، يداله ، همكارطرح , اسماعيلي، عبدالرسول ، همكارطرح , مياحي، يوسف ، همكارطرح , سالارپوري، علي ، همكارطرح , رادخواه، كورس ، همكارطرح , نياميمندي، نصير ، همكارطرح , نياميمندي، نصير ، همكارطرح , تقوي‌مطلق، امين‌ا ، همكارطرح
تنالگان :
وزارت ﺟﻬﺎد ﮐﺸﺎورزي - ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت، آﻣﻮزش و ﺗﺮوﯾﺞﮐﺸﺎورزي - ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻠﻮم ﺷﯿﻼﺗﯽ ﮐﺸﻮر
چكيده فارسي :
به منظور پايش ذخاير، محاسبه ميزان صيد بر واحد سطح (CPUA) و توده زنده كفزيان آبهاي خليج فارس و درياي عمان، 11 گشت تحقيقاتي با استفاده از كشتي تحقيقاتي فردوس ،1 مجهز به تور ترال كف ماهي از غرب آبهاي استان خوزستان ('49 00 طول شرقي) تا خليج گواتر در آبهاي استان سيستان و بلوچستان ('61 25 طول شرقي) طي سالهاي 1388 تا 1390 بمورد اجرا در آمد. كل منطقه مورد بررسي به 17 منطقه A تا Q تقسيم بندي شد كه 10 منطقه آن در خليج فارس (A تا J) و 7 منطقه در درياي عمان (K تا Q) بوده و در خليج فارس اعماق 10 تا 50 متر و در درياي عمان اعماق 10 تا 100 متر تحت پوشش قرار گرفت. با توجه به وسعت مناطق، در هر سال حدود 316 ايستگاه نمونه برداري بصورت كاملا تصادفي انتخاب گرديد. مقدار زي توده و ميانگين صيد بر واحد سطح(CPUA) ذخاير كفزيان با استفاده از روش مساحت جاروب شده (Swept Area) محاسبه شد. در سال 1388 شكوفائي و ازدياد جمعيت عروس دريايي در درياي عمان نمونه برداري و محاسبات را با مشكل مواجه ساخت. پس از حذف زيتوده عروس دريايي در محاسبات سال 1388 و براساس نتايج بدست آمده از مقدار توده زنده آبزيان موجود در صيد ترال كف، مشخص شد كه سهم خليج فارس از ميزان تراكم ماهيان كفزي طي سالهاي ،1389 1388 و 1390 به ترتيب 5/،3/7 1 و 1/7 برابر مقدار آن در درياي عمان بوده و در مجموع بين 60 تا حدود 80 درصد از توده زنده آبزيان در كل منطقه مورد بررسي را حوزه آبي خليج فارس درخود جاي داده بود. نمونه برداري هاي انجام شده از مناطق 17 گانه A تا Q نشان داد كه در سالهاي 1388 و 1390 منطقه K (سيريك تا جاسك) در درياي عمان و در سال 1389 مناطق C و D (گناوه تا دير) در خليج فارس از بيشترين مقدار زي توده آبزيان تجاري، غيرتجاري و كل برخوردار بودند. مقايسه نتايج ميانگين CPUA كفزيان تجاري، غيرتجاري و كل در دو حوزه آبي خليج فارس و درياي عمان مشخص نمود كه در سالهاي 1388 و 1390 به ترتيب مناطق L (جاسك تا ميداني) و K (سيريك تا جاسك) در درياي عمان و در سال 1389 منطقه G (بندرمقام تا فارور) در خليج فارس داراي بيشترين مقدار اين شاخص بودند. در مقابل منطقه A (غرب استان خوزستان) در خليج فارس و منطقه P (كنارك تا رمين) در درياي عمان داراي كمترين مقدار زي توده و ميانگين CPUA كفزيان تجاري، غيرتجاري و كل بودند. در خليج فارس فراواني و تراكم آبزيان در حوزه آبي استان هرمزگان بيش از ساير مناطق بود و در درياي عمان نيز فراواني و تراكم آبزيان در حوزه آبي درياي عمان بيش از استان سيستان و بلوچستان بود. ميانگين CPUA كل آبزيان در سالهاي 1388 و 1390 در درياي عمان به ترتيب 3/4 و 1/8 برابر خليج فارس بود و در سال 1389 مقدار اين شاخص در خليج فارس 1/2 برابر درياي عمان محاسبه شد. بررسي ميانگين CPUA آبزيان در لايه هاي عمقي آبهاي درياي عمان نشان داد كه در سالهاي ،1389 1388 و 1390 بيشترين مقدار اين شاخص به ترتيب در لايه هاي عمقي 50ـ،30 30ـ20 و 20ـ10 متر بود. در خليج فارس طي اين سالها با افزايش عمق بر مقدار اين شاخص افزوده شده و بيشترين مقدار آن در لايه عمقي 50ـ30 متر و كمترين مقدار طي سالهاي 1388 و 1389 در لايه عمقي 20ـ10 متر و در سال 1390 در لايه عمقي 30ـ20 متر مشاهده شد. آبزيان كفزي تجاري طي سالهاي ،1389 1388 و 1390 به ترتيب 2/،57/1 52 و 59/7 درصد از زيتوده كل آبزيان آبهاي جنوب را دارا بودند و مقدار زيتوده و سهم آنها از زيتوده كل در آبهاي خليج فارس به مراتب بيش از درياي عمان بود. سهم كفزيان غيرتجاري از زيتوده كل آبزيان آبهاي جنوب نيز به ترتيب 7/،36/2 27 و 32/9 درصد محاسبه شد. آبزي‍ـان غال‍ـب تركيب صيد ترال كف در هر دو محيط آب‍ـي مورد مطالعه شامل سپ‍ـرماهي‍ـان، گرب‍ـه ماهي‍ـان، سنگسرماهي‍ـان، گوازيم دم رشته اي، گيش ماهي‍ـان، يال اسبي سر بزرگ، كوتر ماهيان و حسون معمولي بود.
چكيده انگليسي :
Regarding to monitor of demersal resources in the Persian Gulf and Oman Sea, and also biomass and CPUA estimation of them, eleven research cruises were carried out by using R/V Ferdows-1 equipped with bottom trawl, covering the area from 49؛ 00 E in the west (borderline with Kuwait) to 61؛ 25 E in the east (borderline with Pakistan) from 2009 to 2011. The study area was stratified into 17 strata (A to Q) of which 10 strata (A to J) were in the Persian Gulf and 7 strata (K to Q) were in the Oman Sea, covering the depths of 10-50 m in the Persian Gulf and 10-100 m in the Oman Sea. A total of 316 stations were randomly selected and the biomass and CPUA were estimated by swept area method. In 2009, due to the bloom of jellyfish, there was some problem for sampling and therefore made some bias in our estimation. Therefore, the biomass of jellyfish was excluded from all calculations. The comparison between two regions indicated that the percentage of density of demersal fishes in the Persian Gulf during years 2009, 2010 and 2011 were 1.5, 3.7 and 1.7 times more than the Oman Sea and totally 60-80% of total biomass was found for the Persian Gulf. Also a comparison among 17 strata the highest biomass was found for K region (Sirik to Jask) in the Oman Sea in 2009 & 2011; and C & D regions (Genaveh to Dayyer) in 2010 in the Persian Gulf. The same comparison was done for CPUA of commercial, non-commercial and total in both water bodies and it was found that in years 2009 and 2011 the regions of L (Jask to Meidani) and K (Sirik to Jask) in the Oman ; and 2010 the G region (Mogham to Farour) in the Persian Gulf had the highest value of this parameter. It can be concluded that the north-west of the Oman Sea has the best condition of biomass and CPUA of commercial and non-commercial demersal fishes; and on the contrary the low values were estimated for A region (north-west of the Persian Gulf) and P region (Konarak to Ramin) in the Oman Sea. With review the mean CPUA in defferent depth layers for years 2009, 2010 and 2011, it was concluded that with increasing the depth, the mean CPUA is decreased and the lowest CPUA belongs to depths of 50-100 m. The comparison between commercial and non-commercial groups in both ecosystems, it concluded that the density of commercial species were higher than non-commercial ones; and for years 2009, 2010 and 2011 the commercial species consist of 52.2, 57.1 and 59.7 % of total biomass. In all years the Persian Gulf indicated higher values than the Oman Sea. The most abundant fishes were Rays, Catfishes, Grunts, Japanese threadfin bream, Carangids, Hair tail, Barracuda and Lizardfish for both Persian Gulf and Oman Sea.
كليدواژه :
خليج فارس , درياي عمان , كفزيان تجاري , كفزيان غيرتجاري , زيتوده , صيد در واحد سطح
اطلاعات نشر :
تهران موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور
مشخصات ظاهري :
جدول، نمودار
فروست :
انتشارات موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور 42037
كتابنامه :
كتابنامه: ص. 267- 268
موضوع :
ماهي ها , منابع دريايي- درياي عمان , منابع دريايي- خليج فارس , ماهي ها- درياي عمان , ماهي ها- خليج فارس
