1350

بررسي رژيم غذايي و تركيب تقريبي لاشه خيار دريايي Stichopus sp. در آبهاي استان هرمزگان

دادگر، شهرام

حافظيه، محمود ، همكارطرح , رضواني، سهراب ، همكارطرح , شريفيان، منصور ، همكارطرح , سراجي، فرشته ، همكارطرح , حبيبي صالح، فاطمه ، همكارطرح , فروزد، مريم ، همكارطرح , عرفانيريال، الناز ، همكارطرح , مرادي، يزدان ، همكارطرح

1397

ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت، آﻣﻮزش و ﺗﺮوﯾﺞﮐﺸﺎورزي - ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻠﻮم ﺷﯿﻼﺗﯽ ﮐﺸﻮر - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ذﺧﺎﯾﺮ آﺑﺰﯾﺎن آﺑﻬﺎي داﺧﻠﯽ

در اين مطالعه رژيم غذايي و تركيبات تقريبي گونه Stichopus herrmanni در استان هرمزگان مورد بررسي قرار گرفت. نمونه برداري ها به صورت ماهانه در پاييز و زمستان سال 1395 و بهار و تابستان سال 1396 با عمليات غواصي از سه ايستگاه در هر يك سه نمونه و جمعا 36 نمونه انجام و جهت بيومتري و مطالعات رژيم غذايي و آناليز تركيبات تقريبي رطوبت، پروتيين، چربي و خاكستر به آزمايشگاه منتقل گرديدند. شاخص طول نسبي روده(RLG) اين خيار دريايي برابر 3/0± 2/2 بوده است كه نشان دهنده همه چيزخوار بودن آن مي باشد. از كل نمونه هاي مطالعه شده 89/65 درصد داراي معده پر و بقيه (11/34 درصد) داراي معده خالي بودند. ميزان خوردن غذا از زمستان شروع و در تابستان فصل تخم ريزي، به حداكثر رسيد، بطوريكه بيشترين مقدار شاخص شدت تغذيه در فصل تخمريزي 01/1± 866/7 به دست آمد. بعد از آناليز محتويات روده مشخص شد كه شاخص ارجحيت تغذيه براساس نوع محتويات موجود در لوله گوارش بترتيب شامل شن و گل ولاي، فرامينفرا، شكمپايان، دياتومه ها، دوكفه ايها، جلبك ها، آمفي پودها، رسوبات آلي، تماتودها، فلس و بندرت سخت پوستان كوچك مي باشد كه از پلانكتون ها از جمله Chlorella stigmatophora, Skeletonema costatum, Oocystis lacustris, Coscinodis cuscentralis و بسيار معدود از ساير گونه ها تغذيه مي كند كه بسيار تحت تاثير تراكم و زماني و گونه اي اين پلانكتون ها در آب محيط پيراموني است. گرچه در پاييز و زمستان نيز تغذيه دارند، ولي شاخص پر بودن معده در آنها عمده تغذيه را به دو فصل بهار و به خصوص تابستان نسبت مي دهد و اين موضوع رابطه تنگاتنگ شرايط دمايي با تغذيه فعال اين خارپوست را نشان مي دهد. در بررسي ماهانه تركيبات تقريبي لاشه، بيشترين سطح پروتيين بر حسب درصد وزن خشك (59/0±99/16) مربوط به تابستان، بيشترين درصد رطوبت (11/2 ± 66/85) مربوط به زمستان، بالاترين درصد چربي (08/0±17/0) مربوط به زمستان و بالاترين درصد خاكستر (59/0 ±3) مربوط به تابستان مشاهده گرديد. مجموعه اطلاعات موجود نشان مي دهد كه بر حسب تفاوت منطقه اي و تفاوت زماني تغييراتي به طور معني دار مي تواند درآناليز تركيبات تقريي لاشه خيار دريايي وجود داشته باشد كه مويد اطلاعات پروژه حاضر مي باشند. همچنين به نظر مي رسد خيار دريايي مورد مطالعه با توجه به تركيبات غذايي كم چربي و غني از پروتيين مي تواند در سبد غذايي انساني نقش مهمي ايفا نمايد.

In this study, proximate composition of Stichopus herrmanni divers from Hormozgan province which were caught by diving, during autumn and winter 2016 and spring and summer 2017, determined. For this, one station was selected in each province, three specimens from each three replication of different seasons sampled. In nutrition laboratory, all specimens from replication of each season of separated province, minced and analyzed proximate compositions protein, lipid, Ash and Humidity based on standard methods. Results showed that the studied sea cucumber species compromised relative high protein level (P<0.05). The highest protein content was found in Hormozgan at summer season (16.99±0.59) and the highest humidity percentage were the highest in the sea cucumber caught at winter (85.66±2.11). Lipid contents with low levels in this species showed the highest in winter season (3±0.59) Ash body content of S. herrmanni was the highest at summer season (3.0±0.59).

Stichopus herrmanni , رژيم غذايي , شدت تغذيه , شاخص ترجيح غذايي , تركيبات تقريبي لاشه , خيار دريايي

تهران موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور

مصور (رنگي)، جدول، نمودار (رنگي)

موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور 54507

ص. ع. به انگليسي: Shahram Dadgar. Survey in relationship between feed and proximate composition of Stichopus herrmanni in Hormozgan coastal waters , [همكاران طرح] سهراب رضواني، محمود حافظيه، منصور شريفيان، فرشته سراجي، فاطمه حبيبي صالح، مريم فروزد، اشكان اژدهاكش , كتابنامه: ص. 38- 43

خيارسانان دريايي -- ايران-- هرمزگان , خيارسانان دريايي -- تغذيه , خيارسانان دريايي -- خوراك و خوراك‌رساني

/960955

د151ب

593