شناسه هاي افزوده :
جميلي، شهلا همكارطرح , دادگر، شهرام همكارطرح , متين‌فر، عباس همكارطرح , سپهداري، ابوالفضل همكارطرح
چكيده فارسي :
در اين مطالعه ابتدا رژيم غذايي گونه سياه خيار دريايي Holothuria leucospilata در آبهاي بوشهر مورد بررسي قرار گرفت و بطور همزمان تركيبات تقريبي اين گونه در سه استان بوشهر، هرمزگان و سيستان و بلوچستان طي چهار فصل مورد ارزيابي قرار گرفت سپس رژيم غذايي و تركيبات تقريبي گونه hermanni Sticopus در استان هرمزگان مورد بررسي قرار گرفت. نمونه برداري ها به تفكيك پاييز و زمستان سال 1395 و بهار و تابستان سال 1396 با عمليات غواصي انجام گرديد. از هر استان و هر فصل با سه تكرار حداقل جمعا 12 نمونه خيار دريايي گونه هدف جمع آوري و جهت مطالعات رژيم غذايي و آناليز تركيبات تقريبي رطوبت، پروتئين، چربي، و خاكستر به آزمايشگاه منتقل گرديدند. شاخص طول نسبي روده(RLG) گونه سياه خيار دريايي برابر 0/2 ± 2/01 بوده كه نشان دهنده همه چيز خوار بودن آن مي باشد. از كل نمونه هاي مطالعه شده 73/91 درصد داراي معده پر و 26/08 درصد داراي معده خالي بودند. ميزان خوردن غذا از زمستان شروع و در تابستان كه موقع تخم ريزي مي باشد به بيشترين مقدار رسيد. بيشترين مقدار شاخص شدت تغذيه در تابستان1/25 ± 8/306 بوده كه همزمان با تخمريزي اين گونه مي باشد. بررسي محتويات روده نشان داد شاخص ترجيح غذايي براساس نوع محتويات موجود در لوله گوارش به ترتيب: شن و گل ولاي، فرامينفرا، شكم پايان، دياتومه ها، دوكفه ايها، پوسته خرچنگ، جلبكها، آمفي پودها، رسوبات آلي، نماتودها و فلس شناسايي گرديد. از بين دياتومه هاي شناسايي شده گونه هاي Navicula sp., Nitzschia sp., Amphipora sp., Cymbella sp. بيشترين فراواني را در سيستم گوارش اين خيار دريايي نشان دادند. از طرف ديگر نتايج آناليز تركيبات تقريبي نشان دادند كه از نظرمحتواي پروتئيني اين خيار دريايي داراي سطوح نسبتا بالا بوده، در استان هرمزگان طي فصل تابستان بالاترين درصد پروتئين (3.69±12.66 گرم در 100 گرم وزن تر) آناليز شد، كمترين درصد پروتئين در نمونه هاي استحصالي خيار دريايي از استان بوشهر طي فصول زمستان (1.8±6.25 گرم در 100 گرم وزن تر) و پاييز (1.73±6.34 گرم در 100 گرم وزن تر) بدست آمد. يكي از دلايل پيشنهادي ميزان پروتئين بالاي خيار دريايي H. leucospilota صيد شده در فصل تابستان استان هرمزگان، دماي آب بالاتر و ميزان كلروفيل a بيشتر آن در مقايسه با فاكتورهاي مشابه در فصل تابستان دو استان ديگر مورد مطالعه بود . در مورد تاثير رژيم غذايي بر تركيبات تقريبي خيار دريايي Sticopus hermanni از آبهاي استان هرمزگان بعد از آناليز محتويات روده مشخص شد كه اين خيار دريايي عمدتا از پلانكتونها (Coscinodiscus centralis, Chaetoceros debilis, Skeletonema costatum, and Thalassiosira gravida) در برخي موارد نادر سخت پوستان كوچك و تخم و لارو آنها تغذيه مي كند كه بسيار تحت تاثير تراكم و زماني و گونه اي اين پلانكتونها در آب محيط پيراموني است. گرچه در پاييز و زمستان نيز تغذيه دارند ولي شاخص پر بودن معده در آنها عمده تغذيه را به دو فصل بهار و به خصوص تابستان نسبت مي دهد و اين موضوع رابطه تنگاتنگ شرايط دمايي با تغذيه فعال اين خارپوست را نشان مي دهد . در بررسي ماهانه تركيبات تقريبي، بيشترين سطح پروتئين بر حسب درصد وزن تر(0.36±5.2) بيشترين درصد رطوبت (3.33±88.9)، بالاترين درصد چربي (0.02±0.8) و بالاترين درصد خاكستر (0.33±4.1) . خيار دريايي H. leucospilota در آبهاي استان هرمزگان از گونه S. hermanniاز ارزش غذايي بالاتري برخوردار است
چكيده انگليسي :
: Nutritional study and proximate composition analysis of both sea cucumber species Holothuria leucospilata from three southern pronivces, Bushehr, Hormozgan and Sistan and Baluchistan and Sticopus hermanni from Hormozgan province were investigated from Autemn and winter of 2016 to spring and summer of 2017 with collection of totally 12 specimens from each province each with three replication by diving action and transfer to laboratory for biometry, proximate composition analysis and nutritional studies46 samples of sea cucumbers was collected by scuba in Bushehr coasts, diets and biometrics was studied in laboratory. Rates of relative length of the gut (RLG) were calculated by the average value of 2.01±0.2 which shows Holothuria leucospilata is omnivore. Empty stomach index (cv) were calculated 26.08 and 73.91 for full stomach, results indicated that H. leucospilata being gluttonous. The maximum value of cv was calculated in autumn and feeding start was in winter (synchronous to gonad development start), spawning was in summer. Maximum of GastroSomatic Index was 8.306±1.25 in summer synchronous to pick of spawning. The study of sediments size of intestine contents showed the smallest size was 0.25-0.125 and the biggest >2 mm. There were organic materials in anterior of intestine. Mean of sediments (%) calculated 59.485±50.46 in gastrointestinal tract .Also food preference (FP) was calculated for each type of food. The contents of gastrointestinal tract were clay, silt, sand, oyster shell, bivalve, green algae, plant and animal detritus, diatoms, plants and animals digestives, so food performance was respectively: clay, silt, sand, frominifora, molluscs, diatoms, bivalves, crab shells, algea, amphipoda, organic sediments, nematode and scales. The most of frequency of diatoms were: Navicula sp., Nitzschia sp., Amphipora sp., Cymbella sp.On the other hand proximate analysis revealed that this sea cucumber contain high amount of protein which was that highest 67.5±3.69 g/100g DW, the lowest protein percentage was obtained from speciments collected in Bushehr during autumn45±1.73 g/100g DW and winter 45±1.8 g/100g DW due to higher water temperature and chlorophyll a content in Hurmozgan province at summer season compared with these parameters in two other provinces during summer season. About nutritional study on Sticopus hermanni from Hormozgan province after GI analysis it was appeared that Coscinodiscus centralis, Chaetoceros debilis, Skeletonema costatum, and Thalassiosira gravida were the dominant plankton in GI sometimes with small crustacean eggs and their larvae which are affected by the densities of these speciesand the time of their existences in the water. Although they had goodfeeding at autumn and winter , but full stomach index showed that they mainly feeding during spring and summer seasond specifically summer. Which is very related with water temperature. Monthly proximate composition survey showed that the highest protein percentage 47.0±0.36 g/100g DW, highest humidity 88.9±3.33, highest lipid percentage 0.8±0.02 g/100g DW, highest as percentage 37.9±0.33 in H.leucospilota from Hormozgan province resulted it has higher nutritional value compered to S.hermanni from this province
كليدواژه :
H. leucospilota , رژيم غذايي , شاخص ترجيح غذايي , تركيبات تقريبي , درياي عمان و خليج فارس , Sticopus hermanni
