شماره ركورد :
1740
عنوان :
بررسي امكان تكثير مصنوعي شيپ و تاسماهي ايراني پرورشي
شرح پديد آور/مجري (مجريان) طرح :
بهمني، محمود
شناسه هاي افزوده :
كاظمي، رضوان الله ، همكارطرح , يوسفي جوردهي، ايوب ، همكارطرح , يزداني، محمد علي ، همكارطرح , حلاجيان، علي ، همكارطرح , دژنديان، سهراب ، همكارطرح , پوردهقاني، محمد ، همكارطرح , محسني، محمود ، همكارطرح
سال نشر :
1392
تنالگان :
وزارت ﺟﻬﺎد ﮐﺸﺎورزي - ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت، آﻣﻮزش و ﺗﺮوﯾﺞﮐﺸﺎورزي - ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻠﻮم ﺷﯿﻼﺗﯽ ﮐﺸﻮر
چكيده فارسي :
مراحل اجرايي اين تحقيق از زمستان 1386 در انستيتو تحقيقات بين المللي ماهيان خاوياري دكتر دادمان آغاز و تا پائيز 1389 ادامه يافت. پس از بررسي ظاهري، بيوپسي و تعيين جنسيت بر اساس روشهاي مرسوم بافت شناسي و لاپراسكوپي، تعداد 25 عدد از ماهيان پرورشي شامل 11 عدد شيپ (7 نر و 4 ماده) و 14 عدد تاسماهي ايراني (شامل 8 ماده و 6 نر)، انتخاب گرديده، پلاك گذاري شدند. سپس ماهيان نر و ماده شيپ بطور جداگانه در 6 عدد وان فايبر گلاس 5 تني و ماهيان نر و ماده تاسماهي ايراني بطور جداگانه در دو وان بتني دايره اي شكل به قطر 4 متر و عمق 5/1 متر ذخيره سازي شده و با استفاده از جيره غذايي خاص مولدين شامل بدون سويا براي ماهيان نر و با سويا براي ماهيان ماده با تركيب شيميايي40 - 38 درصد پروتئين، 15 – 13 درصد چربي، 20-5/19 مگاژول بر كيلوگرم انرژي و انواع تركيبات ويتامينه به ميزان 3 تا 5 درصد وزن بدن با توجه به درجه حرارت آب مورد تغذيه قرار گرفتند. همزمان با بيوپسي، از ماهيان گزينش شده زيست سنجي به عمل آمد. جهت ارزيابي ميزان آمادگي ماهيان جهت تكثير از روشهاي تايگون (سوك)، تعيين GV و مطالعه شاخص هاي خوني و هورموني استفاده گرديد. بمنظور مطالعه فاكتورهاي خوني از ماهيان مورد نظر خونگيري بعمل آمده و پس از جداسازي سرم خون شاخص هاي هورموني، يوني و ساير متابوليت ها مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت تكثير مصنوعي مولدين شيپ پرورشي از پروتكل تزريق تركيب تلفيقي GnRH بصورت دو مرحله اي در ماده ها (با دوز μg/kg 10 و فاصله زماني 12- 6 ساعت و نسبت 20 : 80 ) و بصورت يك مرحله اي در نرها (با دوز μg/kg 20) استفاده گرديد. ميانگين ميزان هورمون تستوسترون در مولدين شيپ نر اسپرم گيري شده 07/8 ± 6/60 و در ماهيان فاقد اسپرم 87/4± 42/24 نانوگرم بر ميلي ليتر بود كه اختلاف معني دار ( 05/0< P) نشان داد. ميانگين ميزان هورمون 17 آلفا– هيدروكسي پروژسترون در مولدين شيپ ماده تكثير شده 019/0 ± 106/0 و در ماهيان نابالغ 006/0± 031/0 نانوگرم بر ميلي ليتر بود كه اختلاف معني دار )05/0< P) نشان داد. ميانگين ميزان هورمون 17 بتا- استراديول در مولدين شيپ ماده تكثير شده 73/9 ± 5/47 و در ماهيان نابالغ 62/3± 6/21 نانوگرم بر ميلي ليتر بود كه اختلاف معني دار (05/0< P) نشان داد. ميانگين ميزان آلبومين در مولدين شيپ ماده تكثير شده 05/0 ± 54/1 و در ماهيان نابالغ 07/0± 35/1 ميلي گرم بر دسي ليتر بود كه اختلاف معني دار (05/0< P) نشان داد. نتايج حاصل از مطالعه ميانگين ميزان هورمونهاي 17 آلفا– هيدروكسي پروژسترون و 17 بتا – استراديول در شيپ نر، و هورمون تستوسترون در شيپ ماده اختلاف معني دار نشان نداد( 05/0> P). نتايج حاصل از بررسي ساير شاخص هاي بيوشيميايي نظير هورمون كورتيزول، گلوكز، كلسترول و تري گليسريد اختلاف معني داري (05/0> P) را در ماهيان نر و ماده شيپ پرورشي نشان ندادند. ميانگين ميزان تستوسترون در تاسماهي ايراني نر مرحله IV رسيدگي جنسي 31/12 ± 39/51 و در ماهيان نر مرحله III رسيدگي جنسي 8/4± 4/19 نانوگرم بر ميلي ليتر بود كه اختلاف معني دار (05/0< P) نشان داد. ميانگين ميزان كورتيزول در تاسماهي ايراني نر مرحله IV رسيدگي جنسي 19/14 ± 24/55 و در ماهيان نر مرحله III رسيدگي جنسي 91/3± 28/16 نانوگرم بر ميلي ليتر بود كه اختلاف معني دار (05/0< P) نشان داد . ميانگين ميزان كلسترول در تاسماهي ايراني نر مرحله IV رسيدگي جنسي 23/9 ± 2/144 و در ماهيان نر مرحله IIIرسيدگي جنسي 17/4± 91/100 نانوگرم بر ميلي ليتر بود كه اختلاف معني دار (05/0< P) نشان داد. نتايج بررسي ساير شاخص هاي بيوشيميايي از قبيل آلبومين، گلوكز، تري گليسريد اختلاف معني داري (05/0> P) را در ماهيان نر و ماده تاسماهي ايراني پرورشي نشان نداد. شاخص هاي زيست سنجي (طول كل و وزن كل) و برخي فاكتورهاي هماتولوژيك (شامل RBC، WBC، هموگلوبين، هماتوكريت، MCH، MCHC و MCV نيز در تاسماهي ايراني و شيپ پرورشي اختلاف معني دار (05/0> P) نشان نداند. نتايج حاصل، مبين موفقيت در امر مولد سازي، استحصال تخمك مناسب و توليد خاويار پرورشي، استحصال مواد تناسلي زايا، تكثير مصنوعي مولدين شيپ پرورشي با روش نوين ريزبرش مجراي تخم بر از طريق زنده نگهداشتن مولدين (جهت تخمگيري و اسپرم گيري دوباره) و نيز توليد بچه ماهيان شيپ پرورشي است. همچنين مولدسازي و توليد اسپرم و تخمك از تاسماهيان ايراني پرورشي بعنوان گونه بومي سواحل جنوبي درياي خزر بانجام رسيد. بطوريكه اين امر خطير نويد بخش امكان تجاري سازي اين پژوهش كاربردي در راستاي توسعه صنعت تكثير و پرورش ماهيان خاوياري بمنظور توليد خاويار و بچه ماهيان خاوياري در كشور مي باشد
چكيده انگليسي :
This study was conducted at the International Sturgeon Research Institute from the winter of 2007 through the summer of 2010 on farmed Persian sturgeon, Acipenser persicus and Spiny sturgeon, Acipenser nudiventris species. A total of 25 fishes including 11 farmed A. nudiventris specimens (7 male + 4 female) and 14 A. persicus were stocked in groups of 4 in eight fiberglass tanks (4 tons capacity) and concrete round ponds (with diameter 4 m and height 1.5m ) respectively, on the basis of their sex. Males were fed diets without soybean and but containing vitamins. Females were fed diet containing soybean and vitamins with 38-40 % protein, 13-15 % fat, 19.5 - 20 Mj/kg energy and etc. GnRH was used for artificial propagation of Acipenser nudiventris brood stocks in two steps (times) for females (dose 10µg/kg with 80:20 ration) and one step (time) for males with dose of 20 µg/kg. The results of the study indicate that food composition (soybean and vitamins C and E) played a significant and positive role in the reproduction system of females. Significant effect of treatment (P<0.05) was observed in Testosterone levels between mature (60.6 ± 8.07 ng/ml) and immature (24.42 ± 4.87 ng/ml) male A.nudiventris brood stocks, 17α- Hydroxy Progestrone in female propagated brood stocks (0.106 ± 0.019 ng/ml) and in immature fishes (0.031 ± 0.006 ng/ml) and 17 β-Estradiol in propageted female breeders (47.5 ± 9.73 ng/ml) and immature fishes (21.6 ± 3.62 ng/ml), while 17α- Hydroxy Progestrone and 17 β-Estradiol did not showed any significant difference in male and Testosterone in female A.nudiventris. Significant difference (P<0.05) was also detected in the concentration of Albomine (1.54 ± 0.05 mg/dl in female propagated breeders and 1.35 ± 0.07 mg/dl in immature female fishes), but there were not any significant differences (P>0.05) in other biochemical parameters such as Glocose, Cortisol, Cholesterole and Triglisride in A.nudiventris males and females. Testosterone levels showed a snignificant difference (P<0.05) in male Acipenser persicus at stage IV (51.39± 12.31 ng/ml ) than male at stage III (19.4 ± 4.8 ng/ml). Cortisol hormone levels showed a significant difference (P<0.05) between males Acipenser persicus at stage IV (55.24 ± 14.19 mg/dl ) and males at stage III (16.28 ± 3.91 mg/dl). There was a significant difference in cholesterol levels in male Acipenser persicus at stage IV (144.2 ± 9.23 mg/dl) than male at stage III (100.91 ± 4.17 mg/dl). There were not any significant differences (P>0.05) in other biochemical parameters such as Glocose, Albomine and Triglisride levels in A.persicus males and females. There were not any significant differences (P>0.05) in total weight and length, WBC, RBC, Hb, Hct, MCH, MCHC and MCV parameters in males and females A.nudiventris and A. persicus. This study places emphasis on applied research and commercialisation of the results towards the development of artificial breeding and rearing in farmed sturgeon to produce caviar and enhance sturgeon aquaculture in the country. Key words: Brood stocknig, farmed Acipenser persicus, farmed Acipenser nudiventris, artificial propagation , sex steroid hormones
كليدواژه :
مولدسازي , تاسماهي ايراني پرورشي , تكثير مصنوعي , هورمون هاي استروئيدي جنسي , Acipenser persicus , Acipenser nudiventris
اطلاعات نشر :
تهران ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻠﻮم ﺷﯿﻼﺗﯽ ﮐﺸﻮر
مشخصات ظاهري :
مصور، جدول، نمودار
فروست :
موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور 41269
كليدواژه - جزئيات :
لينک به اين مدرک :
بازگشت