عنوان :
بررسي پراكنش، بوم شناسي و روش هاي كنترل گياه سنبل آبي در تالاب انزلي
شرح پديد آور/مجري (مجريان) طرح :
ميرزاجاني، عليرضا
تنالگان :
سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور- پژوهشكده آبزي پروري آبهاي داخلي
چكيده فارسي :
گياه سنبل آبي Eichhornia crassipes يكي از بدترين علفهاي هرز دنيا محسوب ميشود. بومي آمازون است، اما امروزه در سراسر جهان و در تمام قاره ها پراكنش يافته است. طي ساليان اخير در چند منبع آبي طبيعي شمال كشور از جمله تالاب انزلي مشاهده گرديد. در اين مطالعه پراكنش سنبل آبي در استان گيلان و تالاب انزلي طي سال هاي 1394، تا 1397 بررسي گرديد. برخي خصوصيات اكولوژيك گياه شامل اتلاف آب از طريق تبخير، دامنه تحمل شوري، تاثير مواد مغذي در زيتوده بخش هاي مختلف گياه بررسي شد. همچنين اثرات گياه روي پارامترهاي فيزيكي و شيميايي آب و زيستمندان ساكن در مناطق حضور گياه در مقايسه با مناطق فاقد گياه بررسي گرديد. در بخش ديگري از مطالعه در قالب مبارزه شيميايي با گياه سنبل، سه نوع علف كش گلايفوزيت (رانداپ)، گلفوزينات آمونيوم (باستا) و بيس پيريباك (وجين) با فرمولاسيون ها، غلظت ها و افزودني¬هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفتند. اين علف كش ها هم روي گياهان مستقر در خشكي و هم ساكن در محيط آبي مورد آزمون قرار گرفتند. در نهايت درصد كاهش وزن تر، خشك گياه و نمره دهي چشمي خسارت در تيمارها نسبت به شاهد سنجيده شد. تاثير علف كش هاي ياد شده روي بقاء برخي بي مهرگان شامل دافني،استراكودآ، سنجاقك، ساس ودو جورپا و ماهيان جمع آوري شده از تالاب انزلي، و جوامع پلانكتوني تشكيل شده در محيط هاي كنترل شده (حوضچه) بررسي گرديد. شناسايي فون حشرات و عوامل بيماري زاي قارچي به منظور كنترل بيولوژيك گياه سنبل آبي نيز انجام گرفت. جداسازي و شناسايي قارچ ها از گياهان مناطق مختلف استان گيلان انجام و بيماري زايي آنها در شرايط آزمايشگاهي بر روي گياه سنبل آبي بررسي گرديد. نتايج بررسي پراكنش گياه طي سال هاي مورد بررسي در تالاب انزلي نشان داد كه 7 تا 84 نقطه با گستره 100 تا 1000 متر مربع آلوده بوده اند.به استثناء تالاب انزلي هفت نقطه ديگر از استان گيلان آلوده به گياه سنبل آبي بودند. سرما و زياد بودن تعداد روزهاي يخ بندان در زمستان كاهش گستره و زي توده سنبل آبي را در پي داشت. در منطقه مورد بررسي دانه هاي گياه قدرت ناميه خود را حفظ نموده و در شرايط مساعد دمايي، نمو ورشد مي يابند. تبخير آب در مناطق حضور گياه 5/2 برابر آبهاي باز اندازه گيري شد. مرگ گياه در شوري بالاتر از 2/5 گرم در ليتر مشاهده شد. سنجش پارامترهاي فيزيكي و شيميايي آب در نواحي پراكنش گياه نشان دادكه سنبل آبي در همه منابع آب شيرين استان گيلان اعم از فقيرتا بسيار غني از مواد مغذي رشد مي نمايد. نتايج بررسي مبارزه شيميايي نشان داد كه برترين تيمار، مصرف علف كش گلايفوزيت سه ليتر در هكتار ماده تجاري دو مرتبه با فواصل يك هفته اي در زمان رشد فعال سنبل آبي بوده كه توانسته 98 درصد كنترل نمايد. علف كش بيس پيريباك سديم 200 ميلي ليتر در هكتار ماده تجاري نيز اين گياه را به آهستگي كنترل مي نمايد. برخي از علف كش ها با غلظت هاي مشخص سبب مرگ و مير تعدادي از گروههاي جانوري مورد آزمايش شده اند. با در نظر گرفتن بدبينانه ترين حالت، بيس پيريباك محيط آبي از مطلوبيت بيشتري برخوردار بود. در بررسي عوامل بيماري زاي قارچي مجموعاً 31 جدايه قارچي متعلق به شش گونه با فراواني هاي مختلف جداسازي گرديد كه بيشترين درصد مربوط به Alternaria alternata (39/48 درصد) بوده است. همچنين نتايج آزمايشگاهي و گلخانه اي نشان داد كه، جدايه هاي A. alternata و Curvularia lunata بيشترين ميزان وقوع و شدت بيماري را روي برگ داشته اند. علي رغم بيماري زا بودن عوامل قارچي به عنوان عامل كنترل بيولوژيك سنبل آبي، بدليل دامنه ميزباني زياد آنها خصوصاً بيماريزايي آنها روي برنج، امكان استفاده از آنها توصيه نمي شود. از بررسي فون حشرات در داخل گياه سنبل كه بتوانند در كنترل بيولوژيك موثر باشند هيچ گونه اي يافت نگرديد. اما استقرارو آلوده سازي گياه با لاروهاي پروانه برگ خوار پاييزي Hyphantria cunea نتايج مثبت در شرايط آزمايشگاهي، شرايط گلداني فضاي آزاد داشت. علي رغم تغذيه و خسارت قابل توجه به ميزبان، لاروها نتوانستند سيكل زندگي خود را تكميل نمايند. گونه مذكور بومي ايران نبوده و بعنوان گونه اي به شدت مهاجم داراي ميزبان هاي متعددي مي باشد و آفت شديد گونه هاي گياهي و درختي ارزشمند و بومي محسوب مي شود بنابراين تكثير و استفاده از آن توصيه نمي شود. با توجه به اقليم گيلان و نتايج حاصل از اين بررسي، از طريق پايش مستمر مناطق آلوده و تلفيق مبارزه مكانيكي و شيميايي، مي توان طي چند سال گياه سنبل آبي را در مناطق آلوده محدود، كنترل و ريشه كن نمود. اعمال هريك از روش ها و زمان بندي انجام هريك در قالب يك طرح اجرايي با مشاركت سازمان هاي اجرايي مسئول و با همراهي سمن هاي استان ميسر مي باشد كه بايد طي يك برنامه زمان بندي مشخص اقدام نمايند.
چكيده انگليسي :
Abstract:
Water Hyacinth, Eichhornia crassipes is one of the world’s worst weeds. It originates from Amazonia and be invader to other areas in the worldwide. It has recently been detected in several natural areas of northern part of Iran such as Anzali Wetland. Here, distribution of Water Hyacinth was studied in Guilan province and Anzali Wetland during 2015-2018. Also some biological characteristic including; evapotranspirative water losses, surveillance against salinity gradients and nutrient effect on biomass production of root and green parts were investigated. Also the effects of Water Hyacinth on hydro-chemical parameters and some organisms was compared in regions with present and absent of Water Hyacinth. In order to chemical control of water hyacinth; three herbicides Glyphosate (Roundup), Glufosinate-ammonium (Basta) and Bispyribac sodium (Vejin) were investigated with a variety of formulations and gradients and also different dosages. The herbicides were used on the plants which exist in both water and terrestrial area. Wet, dry weight and control visual scoring of Water Hyacinth were measured in all treatments and compared with control treatment. The effects of these herbicides was investigated on the plankton species frequency and also on the survival of some representative organisms of Anzali Wetland such as Daphnia, Ostracoda, Odonata, Hemiptera, Amphipod and fishes.The possibility of biological control were studied by collecting of insects and isolating of fungal pathogens, exist in Water Hyacinth from different parts of Guilan province. The consuming of insects and pathogenicity of fungal were studied on the Water Hyacinth.in laboratory conditions. Water Hyacinth infestation was observed from 7 to 84 points of Anzali Wetland with 100 to 1000 m2 in different years. This plant was also observed in other regions of Guilan province including seven points. It occupied the regions with different eutrophic levels. The distribution of Water Hyacinth was limited after a prolonged temperatures below freezing point. The seed was germinated in study area after two years. The water losses were estimated up to 2.5 times more from Water Hyacinth compared to open water. Mortality of Water Hyacinth was observed in salinities more than 5.2 g.l-1. The results of chemical control showed that the best treatment was Glyphosate 3 L. ha-1, sprayed twice when water hyacinth plants were actively in growth phase, with more than 98% water hyacinth control. Bispyribac sodium (Vejin) 200 mL. ha-1 controlled this weed more slowly than Glyphosate. Some of these herbicides with a distinct dosages killed some studied organisms. With a pessimistic view, the Bispyribac sodium (Vejin) had the best results in survival of animals. A total of 31 fungal isolates belong to six species with different frequencies that Alternaria alternata was the most (48.39%). Furthermore A. alternata and Curvularia lunata had the highest disease incidence and severity (leaf area infection) from laboratory and greenhouse experiments. These fungus can be pathogenesis in local cultivated products such as rice and beans, thus it does not recommended using them as biological control agents. In this study no insects were identified with effectively components. But the infestation of the water hyacinth to larvae of Hyphantria cunea (Drury) had positive results in laboratory, pot culture and exterior space conditions. Although the larvae consume severely leafs and grow up to adult, none of pupae were formed and the larvae died before that. This species is an invasive species for native terrestrial plants and forest thus it is not good option to biological control of Water Hyacinth. Water Hyacinth has a high risk threat in the most water bodies in northern Iran because of the favorite climate situation and high eutrophication level. This results showed that the control of Water Hyacinth is possible in Anzali Wetland. An action plan with a multidisciplinary approach including the mechanical and chemical controls need to be designed against the Water Hyacinth. The action plan should be done based on a timetable by governmental and non-governmental organizations during a few years.
كليدواژه :
گياه مهاجم , سنبل آبي , راههاي مقابله , تالاب انزلي
اطلاعات نشر :
تهران موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور
مشخصات ظاهري :
مصور ، جداول ، منحني ها و نمودارها
فروست :
موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور 57203
