عنوان :
تعيين اثرات ماهيگيري بر پويايي اكوسيستم هاي خليج فارس و درياي عمان
شرح پديد آور/مجري (مجريان) طرح :
تقوي مطلق، امين الله
تنالگان :
وزارت جهاد كشاورزي - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور
چكيده فارسي :
مقدمه: در اين تحقيق اكولوژي تغذيه و سطوح تغذيه 11گونه ماهي استخواني شامل ماهيان شورت، طلال، عروس ماهي، كفشك تيزدندان، سنگسر معمولي، سنگسرمخطط، حسون، گربه ماهي بزرگ،كوپر، زمين كن خال باله و سرخو (چمن) در استان هرمزگان، بوشهر و سيستان و بلوچستان، براي بررسي اثرات ماهيگيري بر ذخاير آنها مطالعه شد از طرفي تعاملات تغذيه اي و زيست شناسي عادات غذايي اين گونه ها در درون شبكه غذايي، تغييرات احتمالي سطوح غذايي آنها بواسطه فشار صيادي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت تا بهتر درك شود.
روش كار: بدين منظور تعداد 8369 نمونه ماهي جهت بررسي محتويات معده و تخمين پارامترهاي جمعيتي مورد زيست سنجي قرار گرفتند. براي يافتن روابط تغذيه اي موجود بين آبزيان و تعيين ساختار غذايي در زيست بوم خليج فارس و درياي عمان از برنامه Ecopath and Ecosim (ورژن6.6.16 ) استفاده شد.
نتايج: ميانگين سطح غذايي گونه هاي مورد بررسي در هرم غذايي توسط برنامه اكوپس 49/3 تخمين زده شد. نتايج نشان داد كه ماهي سنگسر معمولي و كفشك تيزدندان در زيست بوم هرمزگان، ماهي يال اسبي و كوتر معمولي در زيست بوم بوشهر و ماهي حسون و زمين كن خال باله در زيست بوم درياي عمان؛ گونه هاي نزديك رأس شبكه غذايي هستند و از گونه هاي كليدي منطقه محسوب ميشوند. متوسط راندمان انتقال انرژي از زيست بوم آبهاي استان هرمزگان، بوشهر و درياي عمان )محدوده استان هرمزگان و سيستان و بلوچستان(به ترتيب 18/27، 01/15 و 11درصد بدست آمد كه نشان دهنده بالا بودن سهم شكار و مصرف از ماهيان با سطح غذايي سه (III)و چهار (IV) مي باشد.
بحث و نتيجه گيري: بر اساس نتايج، زنجيره هاي غذايي توليد كننده اوليه و پوده خواري اجزاي اصلي زيست بوم هاي آبهاي خليج فارس و درياي عمان محسوب ميشوند كه در اين ميان نقش توليد كننده هاي اوليه در شبكه غذايي پررنگ تر مي باشد. نسبت توليد اوليه كل به تنفس (TPP/TR) و همچنين ميزان توليد خالص سيستم (NSP) براي هر سه استان بالاتر از يك بدست آمد. همچنين شاخص بازچرخش به عنوان كسري از توان زيست بوم بالاتر از 2/0 براي آبهاي خليج فارس و درياي عمان محاسبه شد. نتايج حاصل نشان دهنده اين است كه شبكه غذايي آب هاي خليج فارس ودرياي عمان نشان ميدهد كه سيستم خليج فارس به درجه بلوغ و پايداري نرسيده است كه اين ميتواند به دليل حجم بالاي ورودي مواد آلي به اين زيست بوم باشد.
چكيده انگليسي :
Introduction: Ecopath ecosystem modeling was applied to analyze and describe trophic interaction between some of the functional groups in the Persian Gulf and Sea of Oman (Iranian waters). A total of 32 functional groups and species were used to determine the key features of these aquatic system.
Method: Diet estimation for the functional groups were obtained from stomach content analysis by weight. The study also examined the stability and development stage of the Persian Gulf and Oman Sea ecosystems in the Iranian waters using Ecoapath and Ecosim software.
Result: The mean trophic level (TLC) for all species under study was estimated to be 3.49. According to diet composition analysis, fishes such as Psettodes erumeiand and Pomadasis kakan in the Hormozgan waters, ribbonfish and baracods in the Boushehr waters, Saurida tumbil and Grammoplites suppositus in the Oman Sea could be listed as key species.
The average energy transfer efficiency of Hormozgan, Bushehr and Sistan Bluchestan waters ecosystems was estimated as 27.18%, 15.01% and 11% respectively, indicating high pressure of fishing or hunting on trophic level III-IV.
The ratio of total primary production to respiration (TPP / TR) and net system production (NSP) for all three provinces were estimated to be higher than one.
Total primary production/total respiration was calculated to be more than 1, indicating that more energy is produced than respired within the system. Finn’s cycling index was estimated at 2.01, high primary production to biomass ratio 81.57 and ratio of total primary production to total respiration 23.92.
In general, the results of the present study revealed that the food network of the Persian Gulf and Sea of Oman is linear and unstable, implying that both ecosystems are on their developing stage.
Conclusion: According to results it could be concluded that Persian Gulf and Sea of Oman ecosystems (Iranian Waters) are in their developing stage with high exploitation pressure, especially on demersal fish resources.
كليدواژه :
سطح غذايي , فعاليت ماهيگيري , شاخص چرخه‌اي , زيست‌بوم , خليج فارس و درياي عمان
سرشناسه :
تقوي مطلق، امين الله
اطلاعات نشر :
تهران موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور
مشخصات ظاهري :
مصور، عكس(رنگي)، جدول، نقشه
فروست :
موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور 59150
