عنوان :
مطالعه درياچه سد خاكي شوير و ميرزاخانلو استان زنجان به منظور امكان آبزي پروري
شرح پديد آور/مجري (مجريان) طرح :
ميرزاجاني، عليرضا
شناسه هاي افزوده :
عبدالملكي، شهرام ، همكار طرح , خداپرست، حجت ، همكار طرح , صيادبوراني، محمد ، همكار طرح , صادقي نژاد، اسماعيل ، همكار طرح , مرادي، مهدي ، همكار طرح , بابايي، هادي ، همكار طرح , باقري، سيامك ، همكار طرح , خطيب، سپيده ، همكار طرح , زحمتكش، يعقوبعلي ، همكار طرح , يوسف زاد، اسماعيل ، همكار طرح , محسن پور، حجت ، همكار طرح , صيادرحيم، مصطفي ، همكار طرح , تجدد، جلال ، همكار طرح , ايرانپور، محرم ، همكار طرح , مددي، فريبا ، همكار طرح , صداقت كيش، اصغر ، همكار طرح
تنالگان :
وزارت جهاد كشاورزي - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي -موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور – پژوهشكده آبزي پروري آبهاي داخلي
چكيده فارسي :
پرورش آبزيان و توليد پروتئين و گوشت ماهي در مخازن آبي، در برنامه توسعه اي شيلات ايران جايگاه مهمي دارد. وجود سدهاي متعدد در سطح استان زنجان پتانسيل بالقوه ارزشمندي را براي توليد محصولات شيلاتي بوجود آورده است. در اين راستا سعي گرديد تا خصوصيات زيستي و غيرزيستي درياچه سدهاي مخزني ميرزاخانلو و شوير طي ماههاي شهريور، آبان و دي 1386 و ارديبهشت، تير، شهريور و مهر 1387 مورد بررسي قرار گيرد. پارامترهاي فيزيكي و شيميايي آب بالغ بر 15 پارامتر هيدروشيمي شامل پارامترهاي مرتبط با نيتروژن و فسفر، اكسيژن، پي اچ، سختي، آنيون ها و كاتيون ها سنجش گرديد. همچنين خصوصيات زيستي درياچه شامل جوامع پلانكتوني، كفزيان و ماهيان شناسايي شدند. در نهايت برآورد پتانسيل شيلاتي درياچه ها به منظور رهاسازي بچه ماهيان ارائه گرديد. درياچه ميرزاخانلو داراي آب و هواي گرم و نيمه مرطوب بوده در حوضه آبخيز درياي خزر و رودخانه قزل اوزن قرار گرفته در حاليكه درياچه شوير داراي آب و هواى نيمه خشك و زمستان هاي فرا سرد بوده و در حوضه آبريز درياچه نمك قرار گرفته است.
فراواني كلي فيتوپلانكتون هاي درياچه ميرزاخانلو از حداقل 1/6 تا حداكثر 45/2 ميليون سلول در ليتر متغير بوده و طي مدت بررسي 32 جنس فيتو پلانكتوني شاخه شناسايي گرديد. فراواني كلي زئو پلانكتون هاي اين درياچه از 48 تا 632 عدد درليتر متغيير بوده و 22 جنس از 4 شاخه شناسايي شده بود. فراواني كلي فيتو پلانكتون ها در درياچه شوير از 1/350 ميليون سلول در ليتر تا 34/2 ميليون سلول در ليتر متغير بوده و 36 جنس شناسايي شده بود و فراواني كلي زئو پلانكتونها از 240 تا 4500 عدد در ليتر در قالب 21 جنس بوده است. ميانگين زيتوده كفزيان در درياچه هاي شوير و ميرزاخانلو بترتيب برابر 21/38 و 0/34 گرم در متر مربع بوده و دو گروه Chironomidae و Tubificidae گروههاي كفزي قالب را تشكيل داده اند. بافت بستر درياچه شوير بيش از 96/6 سيلت و رس بوده و اين بافت در درياچه ميرزاخانلو 74 درصد است. مواد آلي نيز بترتيب 4/3 و 3/2 درصد بستر درياچه ها را تشكيل داده است. در بررسي ماهيان درياچه سد ميرزاخانلو گونه هاي پرورشي كپور، سرگنده، فيتوفاگ و گونه هاي سياه ماهي و تيز كولي شناسايي شدند. در درياچه شوير علاوه بر 5 گونه ياد شده كاراس طلايي، كاراس، مرواريد ماهي و عروس ماهي نيز حضور داشتند. بررسي خصوصيات هيدروشيمي درياچه ها نشان داد كه اين پارامترها محدوديتي را براي آبزي پروري ايجاد نمي كنند و بر اساس شاخص هاي تروفي در زمره آبهاي مزو-يوترف و يوتروف قرار مي گيرند.
با وجود برخي محدوديت هاي دمايي، آبزي پروري گسترده در اين درياچه ها ميسر بوده و مقدار توليد ماهي فيتوپلانكتون خوار براي درياچه هاي شوير وميرزاخانلو 321 و 151 كيلوگرم در هكتار پيش بيني شده است. با توجه به امكانات موجود كشاورزي منطقه و ساماندهي شوراي ده و فراهم آوري تسيهلات لازم مي توان آبزي پروري نيمه متراكم در اين مناطق را عملي نمود.
چكيده انگليسي :
Inland water aquaculture activity have been known as an important approach for protein production while reservoir lakes recognized to have a significant potential for this purpose. Zanjan province in Iran with several dam reservoirs is suitable for aquaculture development.
This study was conducted on biotic and abiotic factors of two lakes Shovir and Mirzakhanlo in order to determine aquaculture potentially of reservoirs. This two lakes located on different climatic region; Shovir located in region of semi arid area with very cold weather in winter, while Mirzakhanlo is in semi humid area and warm weather characteristic. In this study the plankton, benthos and fishes were assessed and the 15 hydro-chemical factors were measured in order to determine the fisheries potential for fish introduction or release.
The results showed that the phytoplankton abundance of Mirzakhanlo varied between 1.6 to 45.2 million cell/l. with 32 identified genus. The zooplankton abundance varied between 48 to 632 n/l. and 22 identified genus. The abundance plankton in shovir varied between 1.350 to 34.2 million cell/l. and 240 to 4500 n/l. for phyto and zooplankton respectively. Macrobenthos biomass were 21.4 and 0.34 g/m2 in Shovir and Mirzakhanlo lakes respectively while Chironomidae and Tubificidae families were dominant groups. The lake sediment organic matter were 4.3 and 3.2 % respectively. In ichtiology survey identified 5 and 7 species in Mirzakhanlo and Shovir lakes respectively.
The hydro-chemical results indicated no restriction for aquaculture activity and
according to trophic model both lakes are recognized as meso-eutrophic and eutrophic.
Despite of climatic restrictions, the potential for fish production was estimated about 321 and 151 kg/ha for Shovir and Mirzakhanlo lakes respectively that can be improved by using agricultural and the other native facilities.
كليدواژه :
درياچه سد خاكي شوير و ميرزاخانلو , استان زنجان , آبزي پروري
اطلاعات نشر :
تهران موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور
مشخصات ظاهري :
جدول، رنگي، مصور، نمودار
فروست :
موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور 48763
كتابنامه :
كتابنامه: ص. 64-67
موضوع :
آبزي پروري- زنجان (استان) , سدهاي خاكي , رود شوير , رود ميرزاخانلو
