چكيده فارسي :
كپور ماهيان هندي به ويژه سه گونه كاتلا، روهو ومريگال از كپور ماهيان سريع الرشد خوراكي با ارزشي هستند كه طي قرنها در ايالات شمال شرقي هند پرورش داده مي شوند ونه تنها در هند شهرت عمومي دارند ، بلكه در ساير كشورها از جمله تايلند ،برمه ، فيليپين ، ژاپن وشوروي سابق نيز مورد توجه مي باشند .
ويژگيها و نيازهاي پرورشي اين ماهيان تا حدود زيادي همانند كپور ماهيان چيني مي باشد از آنجايي كه بيشترين هزينه جاري در پرورش ماهي مربوط به تغذيه مي باشد و با توجه به اينكه اين ماهيان در مراحل اوليه پرورش ( مرحله لاروي از غذاهاي زنده گياهي وجانوري حاصل از توليدات طبيعي استخر ودر مرحله جواني وبلوغ اصولا همه چيز خوار بوده واز انواع جلبك هاي رشته اي وبي مهرگان ودتريتوس تغذيه مي نمايند ، مي توان قيمت تمام شده كمي براي توليد آنها متصور شد. در عين حال ورود اين گونه ماهيان سبد مصرف را در آبزيان پرورشي متنوع تر ميكند . در اين پژوهش سه گونه كاتلا (Catla catla ) روهو ( Labeo rohita ) و مريگال ( Cirrhina Mrigala ) در سال 1387 از كشور هندوستان واردايران گرديد.
پس از طي مراحل قانوني نظير اخذ مجوز ها ي محيط زيست و دامپزشكي نسبت به واردات 30000 عددبچه ماهي نورس از گپور ماهيان هندي از سه گونه كاتلا ، روهو و مريگال اقدام و به نسبت مساوي (15000عدد) بين دوپژوهشكده آبزي پروري شمال و جنوب تقسيم شدند. لارو ها در طي يك دوره پرورشي از تير ماه پرورش داده شده و در طي اين مدت پارامتر هايي نظير وزن، طول، بازماندگي، درصد افزايش وزن بدن ، درصد متوسط رشد روزانه و نرخ رشد ويژه درقالب پروژه هاي برسي امكان پرورش كپور ماهيان چيني و هندي ، به روش نيمه متراكم ( در شرايط استان خوزستان و گيلان ) ثبت شد. در عين حال نسبت به بررسي اقتصادي پرورش توام كپور ماهيان هندي و چيني در بازار ايران اقدام گرديد. همچنين پروژه مولد سازي و تعيين نرماتيو هاي تكثير كپور ماهيان هندي در ايران به دليل عدم تخصيص بودجه انجام نپذيرفت كه در قالب طرح ملي جديد ارائه گرديده است .
به منظور انجام تيمار بندي ازاستخر هاي پرورشي با متوسط بين .045/0 هكتار وعمق حدود يك متر استفاده گرديد در استان گيلان دوره پرورش 7 ماه در نظر گرفته شد آهك پاشي ، حذف علف هاي هرز وماهيان ناخواسته ، كوددهي وغذادهي استخرها با kg 5000 در هكتار كودگاوي در چهار نوبت مساوي كودهي انجام شد . بچه ماهيان با تراكم 3200 عدد در هكتار ذخيره سازي گرديده وبا سبوس برنج وكنجاله بصوت مخلوط به نبراي كپور ماهيان هندي و براي كپوروكپور ماهيان چيني تغذيه دستي وعلوفه وكوددهي به استخر براي رشد زئوپلانكتون ها تغذيه مي شدند. بچه ماهيان در سه تيمار1 (30% كپور هندي و 70% كپور چيني) 2 (30% كپور هندي و 70% كپور چيني) و 3 (70% كپور هندي و 30% كپور چيني) و در سه تكرار رها سازي شدند .
نتايج بدست آمده در طي 7 ماه دوره پرورش حاكي از امكان سازگاري و رشد مناسب اين گونه ها بوده بطوري كه گرچه نرخ بازماندگي در گونه هاي مختلف متفاوت بوده لكن بيشترين آن مربوط به كاتلا با 97 درصد و كمترين مربوط به روهو با 70 درصد بدست آمد . اختلاف معني دار در وزن نهاي حاصل شده بين سه گونه معرفي شده در هر يك از تيمار هاي پرورشي وجود داشت(P<0.01) . متوسط وزن نهايي در تيمار حاوي 30% كپور هندي (تيمار 1) در خصوص روهو ، مريگال و كاتلا به ترتيب 634گرم 336 گرم و 588 گرم بود . در تيمار 2 (با نسبت 50% كپور هندي ) متوسط وزن نهايي در خصوص روهو ، مريگال و كاتلا به ترتيب 647گرم 356 گرم و708 گرم بود (جدول4). در تيمار سوم( حاوي 70%كپور هندي ) نتايج حاكي از متوسط وزن نهايي در خصوص روهو ، مريگال و كاتلا به ترتيب معادل 667 گرم 420 گرم و 734 گرم بود .در عين حال نتايج تست دانكن افزايش معني دار متوسط وزن نهايي روهو ، مريگال و كاتلا را به ترتيب از تيمار 1 با 30 درصد پور هندي تا تيمار 3 با 70 درصد كپور هندي تاييد مينمايد(P<0.01) . .تيمار 3 از نظر ميزان رشد كپور ماهيان هندي مناسب ترين تيمار ميباشد. نتايج نشان ميدهد كه ماهي كاتلا داراي حداكثر وزن 895.6 گرم و حداقل 474.6 گرم و روهو حداكثر وزن 755.3 گرم و حداقل 484.6 گرم و درخصوص مريگال حداكثر وزن 459.0 گرم و حداقل 295.6 گرم و در مورد فيتوفاگ حداكثر وزن1071.0 گرم و حداقل 671.0 گرم و براي آمور حداكثر وزن 1490.2 گرم و حداقل 935.7 گرم و براي بيگ هد حداكثر وزن 1840.1 گرم و حداقل 1513.1 گرم وبراي كپور معمولي حداكثر وزن 4346.3 گرم و حداقل 2643.7 گرم در پايان دوره پرورش مي باشد. ضريب رشد ويژه در ماهي روهو مريگال و كاتلا درماههاي ارديبهشت تا تير به ترتيب معادل 4.51± 0.34 ، 3.91 ± 2.24 و 6.02 ± 3.02و درماه هاي ابان و آذز به ترتيب معادل -0.09 ± 0.03 ، -0.17 ± 0.26 و -0.13 ± 0.07 محاسبه شد . همچنين ضريب رشد ويژه براي ماهي فيتو فاگ و آمور و كپور معمولي و بيگ هد به ترتيب معادل -0.02 ± 0.12 ،-0.18 ± 0.12 ،0.27 ± 0.27 و 0.03 ± 0.06 بدست آمد . نتايج حاكي از وجود اختلاف معني دار(P<0.01) در ضريب رشد ويژه گونه هاي مختلف كپور هندي و چيني در طي ماه هاي مختلف سال مي باشد.در مجموع رشد كپور ماهيان هندي در شرايط اقليم استان گيلان عليرغم اختلافات درجه حرارت و اقليم بين كشور هندوستان و شرايط استان گيلان از روند قابل قبول برخوردار بوده وقابليت بهره برداري در سبد مصرف رادارد. در عين حال درصورت زمان بندي دقيق عمليات پرورش در سال اول و رها سازي با وزن بالا تر درسال دوم پرورش و همچنين تعيين مناسب ترين تركيب گونه اي در شرايط پلي كالچر ميتوان نتايج اقتصادي و راندمان پرورشي بالاتر را انتظار داشت.
در استان خوزستان بچه ماهيان در شرايط اقليمي استان خوزستان با دماي حداقل7 وحداكثر35 درجه سانتي گراد پرورش داده شدند .بچه ماهيان ازرشد مناسبي برخوردارشده ودر ارديبهشت ماه 88 ماهيان كاتلا، روهو و مريگال به وزن متوسط1/4±4/25، 5/3±6/36 و5/4±8/58 رسيدند. بيشترين توليد خالص در تيمار50 در صد جايگزين با ميانگين 3 /723 كيلوگرم در استخرهاي 1700 متر مربعي (9/4254 كيلو گرم در هكتار) مشاهده گرديد. بين تيمارهاي آزمايشي با همديگروباتيمار شاهد (P<0. 05) اختلاف معني داري وجود ندارد . ميانگين وزن نهائي ماهي روهو در3 تيمار آزمايشي به ترتيب 1136، 1129و1054 گرم وكاتلاومريگال به ترتيب 726، 902، 839 و773788، 894 گرم بوده واختلاف معني داري بين آنها وجود ندارد (P<0. 05). همچنين حد اكثرميانگين وزن نهائي روهو 1293 گرم و كاتلاومريگال به ترتيب1089 و1039گرم بوده است كه نشان دهنده پتانسيل بالاي رشد اين ماهي در شرايط پرورشي استان خوزستان است. ميزان بازماندگي در ماهيان روهو، كاتلا ومريگال به ترتيب 92، 97و 86 درصد بود. بيشترين ضريب رشد ويژه (SGR) مربوط به ماهي كاتلا (92/1) وكمترين مربوط به ماهي مريگال (45/1) مي باشد درمجموع مطابق نتايج بدست آمده در اين تحقيق كپور ماهيان هندي توانائي سازگاري، رشدورسيدن به وزن بازاري در شرايط آب و هوايي استان خوزستان را دارند. با توجه به نتايج فوق امكان سازگاري كپور ماهان هندي با شرايط بومي و اقليمي كشور وجود دارد .
از نقطه نظر اقتصادي نيز ميزان هزينه هاي كپور ماهيان هندي در شمال كشور بيشتر از جنوب بوده و در مقايسه با كپور ماهيان چيني اختلاف معني داري در هزينه ها مشاهده نشد .مهمترين هزينه ها مر بوط به كود با 62136 ريال به ازاي 460 كيلو گرم و غذاي كنسانتره به ميزان 141.9 ريال به ازاي هر كيلو گرم و بچه ماهي معادل 600 ريال به ازاي عدد لارو ميباشد.
چكيده انگليسي :
Abstract
15000 juvenile Indian majour carps (Labeo Rohita,Cirhinus merigala, Catla catla) imported (2009) and transferred to the earthen ponds in Astaneh Fisheries Research Station , In order to assess the viability of rearing under the climatic condition of north part of Iran and also achieve some growth parameters from the larval stage to market size.The fry with 300 mg weight, were released in to 12 ponds.specimens were separated to tree experimental categories: 1= (30%indian carp and 70% chinees carp) , 2= (50%indian carp and 50% chinees carp) , 3= (70%indian carp and 30% chinees carp) .single chinees carp production were used as control . fishes were fed with artificial food and also with the natural products of the ponds which were enriched with organic fertilizers, after being equally stocked in the ponds .During the experiment, oxygen level ,PH, turbidity, and temperature were measured . Monthly fry samples were taken, for weight and length biometrical analysis and also determination of the weight gain percentage, average daily growth rate, specific growth rate. Results have indicated adaptations and considerable growth in this species, with an increase from the initial weight of 300 mg to an average of 13.5±1.6 mg in 50 days period until the end of November for fingerlings. Also the average weight of growing phase (second year of production ) was 647g. for Labeo Rohita ,420 g. for Cirhinus merigala and 734g. for Catla catla.
The special growth rate(SGR)in Roho was 4.51 %.and 3.9 % for merigal and6.2 % for Catla while for Chinees carps SGR was 4.9, 6.7, 7.6 and 5.8 for silver carp,grass carp, common carp and big head respectively. Results revealed that the Indian majour carps compatibility with the condition in Gilan province was succesfull and the combination of species and optimization of their compatibility were remind for futhre studies.
The culture period was 6 month in the Khuzestan province. Once every 45 days by using signebeach net samples were taken from ponds and biometry tests were done.The maximum net production was observed at 50% situated treatment, with average weight 723. 3 kg per 1700 m2 ponds (4254. 9 kg ha). There is no significant differences between experimental treatments with each other and with control (P <0. 05).
Mean final weight of Rohu in 3 experimental treatments were 1136, 1129 , 1054 g and in Catla and Mrigal were 726,902, 839 g and 773,788,894. There was not significant diference between them (P <0. 05). Survival rate in Rohu, Catla and Mrigal was 92%, 97% and 86% respectively. The maximum specific growth rate (SGR) of fish related to Catla (1. 92) and the minimum SGR of fish was observed in Mrigal (1. 45) .Also in accordance with the results of this study, the Indian carp fishes can able to adapt, grow and reach to market weight in the khuzestan province's weather conditions.
كليدواژه :
سازگاري , كپورماهيان هندي , گيلان , خوزستان , روهو , كاتلا , مريگال
