كليدواژه زبان طبيعي :
انقلاب اسلامي , ايران , روحانيت , دوران پهلوي , ايديولوژي , 1368-1270 , نيروي سياسي , بخش علوم سياسي , طبقه متوسط سنتي , سياست , هژموني
چكيده :
همزمان با شكست ايديولوژيهاي ملي گرا و چپ گرا در ايران در اوايل دهه 1330 و نهايتا در اوايل دهه 1340 ايديولوژي انقلابي شيعه به تدريج جان گرفت . اين ايديولوژي دو نحله عمده داشت يكي تفسير نوگرايانه از تشيع بود كه توسط روشنفكران مذهبي و غيرروحاني از قبيل بازرگان و شريعتي ارايه شد و با برخي مفاهيم غربي آميخته بود. و ديگري تفسيري بود كه توسط امام خميني و پيراوان شد و بسيار مهمتر از اولي بود...