عنوان :
آيين گرايي مرگ در آثار اصلي همينگوي
پديدآورندگان :
شهيدي شهريار نويسنده , قاسمي پروين نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
مرگ , آيين گرايي , همينگوي , ادبيات انگليسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
تاكيد اين مقاله برآيين گرايي مرگ در آثار اصلي همينگوي كه شامل رمان و داستان كوتاه است معطوف مي باشد. نقد آثار همينگوي كه در دهه 90 پس از يك دهه افول جان تازه اي به خود گرفته بود دلمشغولي وي با مرگ و آيين گرايي را محصول تجارب تلخ دوران كودكي وي مي دانست و منتقدان وي در واقع از رويكردي تاريخي - سنتي در نقد آثار وي بهر مي جستند. اين مقاله با طرح استدلالهاي قوي به تقابل با الگوهاي فكري سنتي در خصوص همينگوي برخاسته و به معرفي دو ديدگاه در ارتباط با آثار وي مي پردازد. مقاله حاضر براين پديده پنهان در آثار همينگوي صحه مي گذارد كه آگاهي از مرگ ابتذال زندگي روزمره را در هم مي شكند و آزادي قيدو بند عوام زدگي رابدنبال دارد. مرگ كه در ادبيات دوره هاي پيشين به واژه اي مهجور بدل شده بود در آثار وي ضمن حصول يك بار معنايي ظريف سرانجام تبديل به اصلي ترين نماد محدوديت انسان مي شود. موضع دومي كه در اين تحقيق اتخاذ شده آن است كه دروني كردن و هويت انساني بخشيدن به مرگ مي تواند حالت سركوبگرانه و محدود كننده مرگ و آزادي انساني بخشيدن به مرگ مي تواند حالت سركوبگرانه و محدود كننده مرگ برآزادي انسان را از وي سلب نمايد. در اين مقاله شواهد كافي در تاييد دو نظريه فوق الذكر از منابع و آثار اصلي بكار گرفته شده است و سرانجام اين تحقيق ضمن پرداختن به مقوله مرگ از زاويه فلسفي با صيغه اي احساسي و اميدي هر چند كم فروغ به رستگاري انسان پايان مي پذيرد.
يادداشت :
دانشگاه شيراز - دانشكده ادبيات
