عنوان :
مقايسه بين خيره هاي فرزند پروري و خود تنظيمي تحصيلي و تاثير آن بر موفقيت تحصيلي در درسهاي فارسي و رياضي دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه
پديدآورندگان :
لطفيان مرتضي نويسنده , دهقاني عبدالله نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
روانشناسي , آموزش و پرورش , خيره هاي فرزند پروري , موفقيت تحصيلي , فارسي , دانش آموزان دختر , خود تنظيمي تحصيلي , دوره متوسطه
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
هدف اين تحقيق مقايسه بين شيوه هاي فرزند پروري و خود تنظيمي تحصيلي و تاثير آن بر پيشرفت تحصيلي در درسهاي فارسي و رياضي دانش آموزان دوره متوسطه بود. بدين منظور 166 نفر دختر و 150 نفر پسر سال سوم رشته علوم تجربي انتخاب شدند. براي سنجش ميزان خود تنظيمي از پرسشنامه خود تنظيمي زيمرمن و مارتينز پونز (1986) و براي ارزيابي شيوه هاي فرزند پروري از پرسشنامه محيط خانواده شيفر (1965) استفاده گرديد. نمره درسهاي رياضي و فارسي نيز به عنوان ملاك پيشرفت تحصيلي منظور شدند. تحقيقات پيشين مويد آن بود كه در مورد تاثير شيوه هاي فرزند - پروري برپيشرفت تحصيلي و تاثير خود تنظيمي تحصيلي برپيشرفت تحصيلي تحقيقاتي صورت گرفته است ، به تاثير شيوه هاي فرزند پروري برخود تنظيمي تحصيلي نيز اشاراتي شده است . اما در مورد تاثير تعاملي شيوه هاي فرزند - پروري و خود تنظيمي تحصيلي برپيشرفت تحصيلي پژوهشي انجام شده است ، لذا سيوالي كلي زير مطرح مي گردد. آيا شيوه هاي فرزند پروري و خود تنظيمي تحصيلي به طور تعاملي بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دوره متوسطه در درسهاي فارسي و رياضي تاثير دارندŒ براي پاسخگويي به سيوال تحقيق ابتدا رابطه متغيرها از طريق ماتريس ضريب همبستگي بررسي شد. نتايج بيانگر آن بود كه محبت رابطه مثبت قوي با پيشرفت تحصيلي دارد و خود تنظيمي داراي رابطه مثبت ضعيف با پيشرفت تحصيلي مي باشد. همچنين ابعاد محبت و كنترل رابطه مثبت و قوي باميزان خود تنظيمي دانش آموزان دارند.
