16760

طراحي فيلترهاي ديجيتال به كمك شبكه لاگر با استفاده از روش حداقل حداكثر

مسندي شيرازي محمدعلي نويسنده , غفارپور مباركه عليرضا نويسنده

دانشگاه شيراز، دانشكده مهندسي

فوق ليسانس

117

1377

فيلترهاي ديجيتال , شبكه لاگر , روش حداقل حداكثر , بخش مهندسي برق

فني و مهندسي

يكي از روشهاي تقريب يك تابع و يا خصوصيات يك سيستم ، بسط آن تابع يا خصوصيات آن بر حسب توابع متعامد مي باشد. در طراحي فيلترها معمولا توابع متعامد براي تقريب پاسخ فركانسي فيلترها بكار مي روند. توابع متعامد لاگر يكي از آن رشته توابع مي باشند كه داراي پارامتري قابل تنظيم بنام پارامتر لاگر مي باشند. براي بهينه سازي تقريب روشهاي متفاوتي مي توان به كار برد. يكي از اين روشها كه در اين پايان نامه به كار رفته است روش حداقل حداكثر Minmax مي باشد. مهمترين نكته در مورد روش حداقل حداكثر در طراحي فيلترهاي ايده آل جلوگيري از پديده گيپس Gipp,s phenomena مي باشد. كه ممكن است در طراحي فيلتر به روش حداقل مربع خطا MSE بوجود آيد. طراحي فيلترهاي ديجيتال به روش حداقل حداكثر با استفاده از توابع لاگر به دو صورت زير در اين پايان نامه انجام مي شود. 1- پيدا كردن مقدار بهينه پارامتر شبكه لاگر به روش حداقل حداكثر و محاسبه مقدار بهينه ضرايب به روش حداقل مربعات خطا MSE به عبارت ديگر مخلوطي از روش حداقل حداكثر و حداقل متوسط مربعات خطا براي پيدا كردن پاسخهاي بهينه به كار مي رود. 2- هم پارامتر لاگر و هم ضرايب شبكه لاگر توسط روش حداقل حداكثر به دست مي آيند. هر دو روش در اين تحقيق به كار گرفته شده و نتايج به صورت مثالهايي ارايه مي گردد. نتايج اين مثالها نشان مي دهد كه پاسخ مربوط به طراحي به روش حداقل حداكثر با استفاده از شبكه لاگر داراي خطاي كمتري نسبت به طراحي همان فيلتر با همين نوع روش ليكن با استفاده از شبكه FIR مي باشد.

دانشگاه شيراز

فارسي