كليدواژه زبان طبيعي :
ايران , ميناكاري , زيوآلات , هند , ايران دروه صفويه , مغول , سنگهاي قيمتي , هنر
چكيده :
هدف از پژوهش دست يافتن به ويژگي هاي زيورآلات هند و ايران در دوره همزمان مغولي و صفويه است نتايج بررسي حاكي است سنگهاي قيمتي و جواهر در بين افراد هر دو خاندان صفوي و مغلي داراي ارزش فراوان مادي و معنوي بود، مولان هند خواص صحرانگيز و عافيت بخش سنگهاي جواهر را بيشتر باور داشت انواع سنگهاي جواهر و افراط مورد استفاده مغولان هند قرار مي گرفت ولي زمرد و ياقوت و مرواريد و لعل استفاده بيشتري داشت و شاهان صفوي ايران نيز الماس و فيروزه و مرواريد و ياقوت را عزيزتر مي داشتند.