مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - درمان بيماريهاي كلروزآهن از طريق تزريق املاح آهن با استفاده از فشار منفي ساقه

چكيده :

نتايج حاصله از استفاده از مكش تنه درختان در بهبود كلروز را ميتوان بصورت زير خلاصه نمود. بطور كلي در كليه درختاني كه مورد تزريق املاح آهن واقع شده بودند بهبود مشاهده گرديد. اين بهبود سريع و ميزان برگشت قابل توجه بود. در بين املاح مورد استفاده سولفات فرو اثر درماني بهتر وسريعتري نسبت به سولفات مضاعف آهن و آمونيم و سكسترون آهن 138 داشت . بهبود كلروز بيشتر از برگهاي اطراف محل تزريق شروع شده و سپس كليه گيه را در بر ميگرفت . محل تزريق هرچه نزديكتر به تنه اصلي و طوقه درخت انتخاب شد آثار بهبود در كل گياه سريعتر مشاهده گرديد. در برخي از شاخه هاي مجاور محل تزريق بعضي از درختان آثار ناشي از افزايش ميزان آهن در گياه (شدت جذب ) مشاهده شد. اين شدت جذب را سوختگي ناميده كه در اكثر گياهان كم و بيش وجود داشت ، ليكن آثار سوختگي متاثر از سولفات فرو كمتر بود. آثار شدت جذب بيشتر در اطراف محل تزريق و بندرت سوختگي منجر به مرگ گياه و يا ساقه اي از گياه شد. بين سوختگي برگ بر اثر كلروز (كمبود آهن ) و سوختگي در اثر شرت جذب تفاوت زيادي وجود داشت . تزريق املاح مختلف از طريق قطع شاخه اكثر درختان موجب تحريك در رشد ساقه هاي جديد شد. ميزان رشد و تعداد ساقه هاي جديد در املاح مختلف متفاوت بود. ولي بطور كلي در غلظت زياد تعداد آنها بيشتر از غلظت كم بود. در اين آزمايش تفاوتي در قدرت مكش املاح توسط گياه بين محل تزريق در تنه اصلي و يا فرعي مشاهده نشد. همچنين قطر محل قطع شده و نوع نمك آثاري را از نظر تفاوت در قدرت مكش درخت بطور معني دار نشان داد. به نظر ميرسد كه قدرت مكش گياه بيشتر به تاج گياه به ميزان تبخير و تعرق مربوط مي شد تا به عوامل اشاره شده فوق الذكر ...